Xetanor 20 mg – e-Recepta Online, Wskazania, Bezpieczeństwo

Czym jest Xetanor i jak działa?

Xetanor to lek na depresję i zaburzenia lękowe u dorosłych. Pomaga ustabilizować nastrój i zmniejszyć lęk, dzięki czemu łatwiej wrócić do codziennych aktywności. Zawiera paroksetynę – lek z grupy SSRI. Ogranicza ona „zbyt szybki” wychwyt serotoniny w mózgu, co zwiększa jej dostępność i sprzyja poprawie samopoczucia. Xetanor zwykle przyjmuje się raz dziennie rano, z posiłkiem. Na wyraźną poprawę często trzeba poczekać kilka tygodni regularnego stosowania.

Wskazania do stosowania

• Ciężki epizod depresji (leczenie i zapobieganie nawrotom).
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD).
• Zaburzenie lękowe z napadami lęku (z agorafobią lub bez).
• Fobia społeczna.
• Zaburzenie lękowe uogólnione (GAD).
• Zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD).

Lek jest przeznaczony do stosowania u dorosłych.

Skład i postać leku

• Substancja czynna: paroksetyna 20 mg w tabletce (co odpowiada 22,2 mg bezwodnego chlorowodorku paroksetyny).
• Postać: tabletki powlekane, okrągłe, białe, obustronnie wypukłe, średnica ok. 10 mm, z linią podziału i nacięciem po bokach; oznaczone „P” / „20”.
• Substancje pomocnicze o znaczeniu klinicznym: lecytyna sojowa (E322) – nie stosować przy uczuleniu na orzeszki ziemne lub soję.
• Sód: mniej niż 1 mmol (23 mg) na tabletkę – produkt uznawany za „wolny od sodu”.

Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą.

Dawkowanie i sposób stosowania

Lek przyjmuje się raz na dobę, rano, z posiłkiem. Dawka i czas terapii zależą od rozpoznania oraz reakcji na leczenie i są ustalane przez lekarza.

• Depresja: zwykle 20 mg/d; w razie potrzeby stopniowe zwiększanie co ok. 1–2 tygodnie do maks. 50 mg/d.
• OCD: start 20 mg/d, następnie 40 mg/d (dawka zalecana); przy niewystarczającej odpowiedzi możliwe zwiększanie do maks. 60 mg/d.
• Napady lęku: początkowo 10 mg/d, następnie stopniowo do 40 mg/d (zalecane); maksymalnie 60 mg/d.
• Fobia społeczna / GAD / PTSD: zwykle 20 mg/d; w razie potrzeby stopniowo do maks. 50 mg/d.

Grupy szczególne: u osób w podeszłym wieku z reguły nie przekracza się 40 mg/d. W ciężkich zaburzeniach wątroby lub nerek dawkę utrzymuje się w dolnym zakresie (u części chorych maks. 20 mg/d).

Nie zmieniaj dawki ani nie odstawiaj leku bez konsultacji z lekarzem.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na paroksetynę lub składniki leku (w tym alergia na orzeszki ziemne/soję – ze względu na lecytynę sojową).
• Jednoczesne stosowanie z inhibitorami MAO (także moklobemid, linezolid, błękit metylenowy) – wymagane odpowiednie odstępy czasowe przy zamianie terapii.
• Równoległe stosowanie z tiorydazyną lub pimozydem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych – szczególnie na początku leczenia i po zmianach dawki; bliski nadzór u młodych dorosłych oraz osób z takim ryzykiem w wywiadzie.
• Zespół serotoninowy / objawy podobne do złośliwego zespołu neuroleptycznego – większe ryzyko przy łączeniu z lekami serotoninergicznymi (np. tryptany, tramadol, buprenorfina, inne SSRI/SNRI), inhibitorami MAO i niektórymi neuroleptykami; w razie gorączki, sztywności mięśni, splątania lub pobudzenia – pilny kontakt z lekarzem.
• Akatyzja (niepokój ruchowy) i paradoksalne nasilenie lęku na początku terapii – zwykle przemijają; niekiedy pomaga niższa dawka początkowa.
• Napady drgawkowe (rzadko) – w razie napadu lek odstawić; ostrożnie w padaczce.
• Epizody manii/hipomanii – w razie wystąpienia objawów leczenie przerwać.
• Hiponatremia/SIADH – częściej u osób starszych, odwodnionych, na diuretykach lub z marskością.
• Krwawienia (wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego/dróg rodnych; zwiększenie ryzyka krwotoku poporodowego) – ostrożnie z NLPZ, ASA, antykoagulantami, lekami przeciwpłytkowymi i części neuroleptyków/TLPD.
• Jaskra z zamkniętym kątem przesączania – możliwe rozszerzenie źrenic i wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego.
• Cukrzyca – możliwa zmiana kontroli glikemii; opisano wzrost glikemii przy skojarzeniu z prawastatyną – może być konieczna modyfikacja leczenia przeciwcukrzycowego.
• Choroby serca – zachować zwykłą ostrożność kliniczną.
• Tamoksyfen – paroksetyna (silny inhibitor CYP2D6) może zmniejszać stężenie endoksyfenu; jeśli to możliwe, unikać takiego skojarzenia.

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich chorobach współistniejących i lekach (także ziołowych/OTC), które przyjmujesz.

Interakcje z innymi lekami

Przeciwwskazane: inhibitory MAO (w tym linezolid, błękit metylenowy), tiorydazyna, pimozyd.

Leki serotoninergiczne (inne SSRI/SNRI, TLPD, tryptany, tramadol, buprenorfina, lit, ziele dziurawca) – zwiększenie ryzyka zespołu serotoninowego; łączenie tylko z wyraźnych wskazań i pod nadzorem.

Paroksetyna hamuje CYP2D6 – może zwiększać stężenia m.in. niektórych TLPD, neuroleptyków (np. fenotiazyny, rysperydon), atomoksetyny, leków przeciwarytmicznych klasy 1c (propafenon, flekainid) oraz metoprololu (zwłaszcza w niewydolności serca; skojarzenia nie zaleca się).

Induktory/ inhibitory enzymów – karbamazepina, ryfampicyna, fenobarbital, fenytoina mogą zmniejszać stężenie paroksetyny; cymetydyna może je zwiększać. Fozamprenawir/rytonawir może obniżać stężenie paroksetyny.

Antykoagulanty/NLPZ/ASA – wzrost ryzyka krwawień; przy warfarynie możliwe zwiększenie działania przeciwzakrzepowego (wskazana kontrola).

Procyklidyna – paroksetyna może zwiększać jej stężenie (w razie objawów antycholinergicznych rozważyć zmniejszenie dawki procyklidyny).

Alkohol – nie zaleca się łączenia (wpływ na bezpieczeństwo, nastrój i ocenę sytuacji).

Ciąża, karmienie piersią i płodność

• Ciąża: stosować tylko w razie konieczności. Niektóre dane sugerują zwiększenie ryzyka wad serca u noworodków przy ekspozycji w I trymestrze. Stosowanie SSRI/SNRI pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego oraz wiązać się z zaburzeniami adaptacyjnymi u noworodka (np. problemy z oddychaniem/karmieniem, drżenia, wahania napięcia mięśni). Opisywano ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN).
• Karmienie piersią: paroksetyna przenika do mleka w małych ilościach; decyzję o kontynuacji karmienia i leczenia podejmuje lekarz.
• Płodność: w badaniach obserwowano przemijający wpływ SSRI na parametry nasienia; znaczenie kliniczne u ludzi jest niepewne.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Na początku leczenia mogą wystąpić senność, zawroty głowy i zaburzenia koncentracji. Do czasu poznania indywidualnej reakcji na lek unikaj prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Przedawkowanie, pominięcie dawki, odstawianie

Przedawkowanie

Może powodować m.in. nudności/wymioty, senność aż do zaburzeń świadomości, drżenia, napady drgawkowe, wahania ciśnienia, zaburzenia rytmu, poty. Wymaga pilnej pomocy medycznej i leczenia objawowego z monitorowaniem funkcji życiowych.

Pominięcie dawki

Przyjmuj lek o tej samej porze. Jeśli przypomnisz sobie przed snem – przyjmij dawkę; jeśli w nocy lub następnego dnia – opuść i kontynuuj według zwykłego schematu. Nie stosuj dawki podwójnej.

Odstawianie

Po nagłym przerwaniu częste są objawy odstawienne (zawroty, zaburzenia czucia „jak prądy”, intensywne sny/bezsenność, lęk, nudności, drżenia, poty, bóle głowy, kołatania serca). Zwykle są przemijające, ale bywa, że utrzymują się dłużej. Dawkę zmniejsza się stopniowo – często o ok. 10 mg na tydzień (tempo modyfikuje lekarz).

Możliwe działania niepożądane

Bardzo często/często: nudności, suchość w ustach, senność lub bezsenność, zawroty głowy, ból głowy, potliwość, drżenia, parestezje, niepokój, ziewanie, zmęczenie, zmiany apetytu i masy ciała, biegunka lub zaparcia, niestrawność, wymioty.

Inne możliwe: akatyzja, chwiejność emocjonalna; hiponatremia/SIADH; krwawienia (w tym z przewodu pokarmowego, z dróg rodnych); zaburzenia wątroby (wzrost enzymów, zapalenie, rzadko żółtaczka); zaburzenia rytmu serca u predysponowanych; rozszerzenie źrenic z możliwością zaostrzenia jaskry wąskiego kąta; wysypki skórne i inne reakcje nadwrażliwości. Po nagłym przerwaniu – patrz sekcja o odstawianiu.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Przechowywanie

Przechowuj lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, najlepiej w oryginalnym opakowaniu. Chroń przed wilgocią, nie stosuj po upływie terminu ważności. Niewykorzystanych tabletek nie wyrzucaj do kanalizacji ani domowych koszy – zapytaj farmaceutę o bezpieczną utylizację.

Jak uzyskać e-receptę na Xetanor w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl
Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny
Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie
Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem
Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Xetanor (paroksetyna) to SSRI stosowany u dorosłych w leczeniu depresji i kilku zaburzeń lękowych. Działa poprzez zwiększenie dostępności serotoniny w mózgu; bezpieczeństwo terapii wymaga uwzględnienia interakcji (m.in. z inhibitorami MAO, lekami zwiększającymi ryzyko krwawień i metabolizowanymi przez CYP2D6), monitorowania działań niepożądanych oraz powolnego odstawiania po zakończeniu leczenia.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.