Rexetin – e-Recepta Online, Wskazania, Jak Bezpiecznie Stosować

e-Recepta na Rexetin

Zamów konsultację online z możliwością uzyskania e-recepty na lek Rexetin.

Zamów teraz za 49 zł

Czym jest Rexetin i jak działa?

Rexetin (paroksetyna) to lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Zwiększa dostępność serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, stabilizując nastrój i zmniejszając objawy lęku. Przyjmuje się go raz dziennie rano, najlepiej podczas posiłku. Działanie rozwija się stopniowo, wymaga regularności i oceny skuteczności przez lekarza.

Wskazania do stosowania

• Epizody depresji u dorosłych.
• Zaburzenia lękowe u dorosłych: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K), lęk napadowy (z agorafobią lub bez), fobia społeczna, zespół stresu pourazowego (PTSD), zaburzenie lękowe uogólnione.

Skład, postać i opakowanie

Rexetin występuje jako tabletki powlekane 20 mg paroksetyny. Tabletki można dzielić w celu uzyskania połówki dawki. Produkt zawiera śladowe ilości sodu (praktycznie „bez sodu”). Dostępne są różne wielkości opakowań blistrowych.

Dawkowanie i sposób przyjmowania

Dawkę ustala lekarz, biorąc pod uwagę wskazanie, tolerancję i choroby współistniejące. Tabletki należy przyjmować rano, podczas posiłku, popijając wodą (nie rozgryzać). Typowe schematy u dorosłych:

• Depresja: zwykle 20 mg na dobę (maks. 50 mg/d).
• ZO-K: początkowo 20 mg/d, zwykle zwiększane do 40 mg/d (maks. 60 mg/d).
• Lęk napadowy: 10 mg/d przez pierwszy tydzień, następnie ok. 40 mg/d (maks. 60 mg/d).
• Fobia społeczna, PTSD, lęk uogólniony: zwykle 20 mg/d (maks. 50 mg/d).

• Osoby > 65 lat: dawka maksymalna 40 mg/d.
• Zaburzenia czynności wątroby lub ciężka niewydolność nerek: lekarz może zalecić mniejszą dawkę lub wolniejsze zwiększanie.
• Dzieci i młodzież < 18 lat: nie stosować.

Pominięcie dawki i przedawkowanie

• Pominięcie dawki: jeśli przypomnisz sobie przed snem – przyjmij; jeśli dopiero w nocy lub kolejnego dnia – pomiń i wróć do zwykłego schematu. Nie przyjmuj dawki podwójnej.
• Przedawkowanie: wymaga pilnej pomocy medycznej. Objawy mogą obejmować senność aż do utraty przytomności, nudności, drżenia, drgawki, wahania ciśnienia, przyspieszoną lub nieregularną akcję serca i zaburzenia rytmu wynikające z nieprawidłowo długiego czasu repolaryzacji komór w EKG.

Odstawianie leku

Nie należy przerywać leczenia nagle. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki (często o ok. 10 mg tygodniowo) przez kilka tygodni lub dłużej, aby ograniczyć objawy odstawienne: zawroty, zaburzenia równowagi, „prądy” w głowie, szumy uszne, żywe sny/bezsenność, lęk, bóle głowy, nudności, poty, drżenia, chwiejność emocjonalną. W razie nasilonych dolegliwości lekarz może zalecić wolniejsze tempo redukcji.

Szczególne grypy pacjentów

• Osoby starsze i pacjenci z chorobami wątroby: większe ryzyko hiponatremii (niskiego sodu) z osłabieniem, splątaniem, drgawkami – wymaga czujności.
• Padaczka: w razie napadu – lek odstawić; w niestabilnej padaczce nie zaleca się.
• Jaskra z wąskim kątem przesączania: rozszerzenie źrenic może wywołać atak – konieczna ostrożność.
• Cukrzyca: możliwe wahania glikemii – może być potrzebna korekta leczenia przeciwcukrzycowego.
• Choroba afektywna dwubiegunowa: ryzyko hipomanii/manii – w takim przypadku leczenie przerwać.
• ECT (elektrowstrząsy): stosować z ostrożnością.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na paroksetynę lub którykolwiek składnik leku.
• Równoczesne stosowanie inhibitorów MAO (i zbyt krótka przerwa między terapiami).
• Równoczesne stosowanie tiorydazyny lub pimozydu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: najwyższe na początku terapii i po zmianach dawki, zwłaszcza u młodych dorosłych – konieczna ścisła kontrola kliniczna.
• Zespół serotoninowy / złośliwy zespół neuroleptyczny: gorączka, pobudzenie, dezorientacja, dreszcze, drżenia, biegunka, sztywność – pilna konsultacja, zwłaszcza przy łączeniu z innymi lekami nasilającymi serotoninę lub z opioidami (np. tramadol, buprenorfina, petydyna, fentanyl).
• Krwawienia: skłonność do wybroczyn/krwawień (w tym z przewodu pokarmowego); wyższe ryzyko przy NLPZ/ASA, lekach przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych.
• Układ sercowo-naczyniowy: ostrożność u osób z chorobami serca, niskim tętnem, niedoborem potasu/magnezu oraz rodzinną skłonnością do nieprawidłowo długiej repolaryzacji komór w EKG; niektóre skojarzenia leków mogą zwiększać ryzyko groźnych arytmii.
• Akatyzja (niepokój ruchowy): zwykle w pierwszych tygodniach, nasila ją szybkie zwiększanie dawki.
• Zaburzenia seksualne: mogą pojawić się w trakcie leczenia i sporadycznie utrzymywać się po odstawieniu.

Interakcje z innymi lekami

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach (także bez recepty i ziołowych). Najistotniejsze połączenia:

• Przeciwwskazane/niezalecane: inhibitory MAO (w tym moklobemid, błękit metylenowy), tiorydazyna, pimozyd; jednoczesne stosowanie z lekami mogącymi wydłużać repolaryzację komór w EKG (część przeciwarytmicznych, niektóre neuroleptyki, trójpierścieniowe przeciwdepresyjne, wybrane antybiotyki, halofantryna, niektóre przeciwhistaminowe) – tylko po indywidualnej ocenie ryzyka.
• Leki serotoninergiczne: inne SSRI/SNRI, TLPD, ziele dziurawca, tryptany, tramadol, buprenorfina (także z naloksonem), petydyna, tryptofan – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: NLPZ/ASA, leki przeciwpłytkowe/przeciwzakrzepowe – wzrost ryzyka krwawień (przy warfarynie kontrola INR).
• Leki przeciwarytmiczne i β-blokery: flekainid, propafenon, metoprolol – możliwa konieczność modyfikacji dawki.
• Leki przeciwpadaczkowe i induktory enzymów: fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ryfampicyna – mogą osłabiać działanie paroksetyny; wymagają obserwacji.
• Silne inhibitory enzymów: niektóre azolowe leki przeciwgrzybicze i makrolidy, a także fozamprenawir/rytonawir – mogą zwiększać stężenie paroksetyny.
• Tamoksyfen: możliwe osłabienie skuteczności – wymaga decyzji lekarza.
• Alkohol: unikać – nasila działania ośrodkowe i może pogarszać samopoczucie.

Ciąża, karmienie i płodność

Stosowanie w ciąży wymaga indywidualnej oceny korzyści i ryzyka. Donoszono o nieco większym ryzyku wad wrodzonych serca przy ekspozycji w pierwszych miesiącach. Przy stosowaniu w końcowym okresie ciąży istnieje ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka i objawów u dziecka (zaburzenia oddychania i karmienia, wahania temperatury, drżenia, drażliwość). Leki z grupy SSRI/SNRI mogą zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego. Paroksetyna przenika do mleka – decyzję o kontynuacji karmienia podejmuje lekarz. W badaniach na zwierzętach obserwowano pogorszenie jakości nasienia; wpływ na płodność u ludzi nie jest jednoznaczny.

Prowadzenie pojazdów

Możliwe są zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia. Do czasu poznania własnej reakcji na leczenie należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Przechowywanie

• Przechowuj lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosuj po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu.
• Nieużywane leki oddaj do apteki – nie wyrzucaj do kanalizacji ani odpadów domowych.

Możliwe działania niepożądane

Bardzo często / często: nudności, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka lub zaparcia, niestrawność), suchość w ustach; ból głowy, zawroty, senność lub bezsenność, lęk; drżenia, potliwość; wysypka/świąd; zaburzenia seksualne (obniżenie libido, opóźnienie ejakulacji, trudności z orgazmem); uczucie zmęczenia.

Niezbyt często / rzadko: akatyzja (niepokój ruchowy), pobudzenie, omamy, stany splątania; hiponatremia (bóle głowy, osłabienie, drgawki); krwawienia (np. z przewodu pokarmowego, wybroczyny); drgawki; zmiany rytmu serca związane z nieprawidłowo długą repolaryzacją komór w EKG; ostry napad jaskry z bólem oka i pogorszeniem widzenia; ciężkie reakcje alergiczne; wzrost enzymów wątrobowych.

Objawy odstawienne (zbyt szybkie zmniejszanie dawki/odstawienie): zawroty, zaburzenia równowagi, „mrowienia” i wrażenie „prądów” w głowie, szumy uszne, intensywne sny/koszmary, bezsenność, lęk, bóle głowy, nudności, poty, drżenia, chwiejność emocjonalna, kołatanie serca. Zwykle są przemijające, ale jeśli są nasilone – skontaktuj się z lekarzem.

Natychmiastowej konsultacji wymagają: gorączka, sztywność mięśni, znaczne pobudzenie (podejrzenie zespołu serotoninowego), omdlenia/kołatanie serca, smoliste stolce lub krwawe wymioty, objawy żółtaczki oraz ciężka wysypka pęcherzowa lub obrzęk twarzy i języka.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Jak uzyskać e-receptę na Rexetin w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Rexetin (paroksetyna) to lek SSRI stosowany raz dziennie, wskazany w depresji i kilku postaciach zaburzeń lękowych u dorosłych. Efekt terapeutyczny narasta stopniowo, a bezpieczeństwo opiera się na właściwym doborze dawki, czujności wobec interakcji i kontrolowanym odstawianiu. Wspólna praca pacjenta z lekarzem pozwala skutecznie i bezpiecznie prowadzić terapię.

e-Recepta na Rexetin

Zamów konsultację online z możliwością uzyskania e-recepty na lek Rexetin.

Zamów teraz za 49 zł

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.