Oroes – e-Recepta Online, Wskazania, Jak Bezpiecznie Stosować

Czym jest Oroes i jak działa?

Oroes to lek przeciwdepresyjny zawierający escytalopram – selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jego działanie polega na wybiórczym hamowaniu transportera serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, co zwiększa dostępność tego neuroprzekaźnika w szczelinie synaptycznej i normalizuje czynność szlaków serotoninergicznych. Klinicznie przekłada się to na łagodzenie objawów depresji, zmniejszenie lęku oraz stabilizację nastroju. Escytalopram podaje się zazwyczaj raz na dobę; wchłanianie nie zależy istotnie od posiłku.

Wskazania do stosowania

Oroes stosuje się u osób dorosłych w leczeniu:

• dużych epizodów depresji,
• zaburzeń lękowych z napadami lęku (z agorafobią lub bez),
• społecznych zaburzeń lękowych (fobii społecznej),
• uogólnionych zaburzeń lękowych,
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Skład i postać

Tabletki powlekane 10 mg: każda tabletka zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu). Substancje pomocnicze obejmują m.in.: celulozę mikrokrystaliczną, kroskarmelozę sodową, krzemionkę koloidalną bezwodną, stearynian magnezu; w otoczce – hypromelozę, dwutlenek tytanu (E171), makrogol. Tabletki są białe do prawie białych, owalne, z linią podziału umożliwiającą podzielenie na równe dawki.

Dawkowanie i sposób stosowania

Lek przyjmuje się raz na dobę, z posiłkiem lub niezależnie od jedzenia, popijając wodą. Nie żuć tabletek.

• Duże epizody depresji: zwykle 10 mg raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg/dobę.
• Zaburzenie lękowe z napadami lęku: początkowo 5 mg/dobę przez pierwszy tydzień, następnie 10 mg/dobę; maksymalnie 20 mg/dobę.
• Fobia społeczna: zwykle 10 mg/dobę; w zależności od odpowiedzi 5–20 mg/dobę.
• Uogólnione zaburzenie lękowe: 10 mg/dobę; maksymalnie 20 mg/dobę.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: 10 mg/dobę; maksymalnie 20 mg/dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku: dawka początkowa 5 mg/dobę; typowo nie przekracza się 10 mg/dobę. Zaburzenia wątroby: start 5 mg/dobę przez pierwsze 2 tygodnie; ostrożna titracja. Zaburzenia nerek: łagodne/umiarkowane – zwykle bez modyfikacji; ciężkie – ostrożność. Wolny metabolizm CYP2C19: rozważyć rozpoczęcie od 5 mg/dobę przez 2 tygodnie.

Odstawianie: nie należy przerywać leczenia nagle. Dawkę zmniejsza się stopniowo (zwykle przez 1–2 tygodnie lub dłużej), aby ograniczyć ryzyko objawów odstawienia; sposób redukcji ustala lekarz.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na escytalopram lub którykolwiek składnik leku.
• Jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi nieselektywnymi inhibitorami MAO, a także z moklobemidem lub linezolidem (ryzyko zespołu serotoninowego).
• Wrodzony lub udokumentowany nieprawidłowo długi czas repolaryzacji komór w EKG (dziedziczny lub nabyty) oraz jednoczesne leczenie lekami, które mogą ten czas dodatkowo wydłużać.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: największe na początku terapii i przy zmianach dawki; konieczna ścisła obserwacja, szczególnie u osób młodych dorosłych i z dodatnim wywiadem.
• Repolaryzacja komór i rytm serca: escytalopram może wydłużać czas repolaryzacji komór; szczególną ostrożność zachować u pacjentów z bradykardią, niewyrównaną niewydolnością serca, po świeżym zawale, z hipokaliemią/hipomagnezemią. W razie wystąpienia kołatania, zawrotów głowy, omdleń – pilna ocena i EKG.
• Lęk paradoksalny: u części osób z napadami lęku na początku terapii może pojawić się przejściowe nasilenie lęku – zwykle przemija po ok. 2 tygodniach; pomocne jest rozpoczynanie leczenia od małych dawek.
• Drgawki: przerwać leczenie przy wystąpieniu napadów; ostrożnie u pacjentów z padaczką.
• Choroba afektywna dwubiegunowa: w razie wystąpienia fazy maniakalnej lek należy odstawić i skontaktować się z lekarzem.
• Hiponatremia/SIADH: ryzyko szczególnie u osób starszych, z marskością wątroby, przy lekach obniżających stężenie sodu.
• Krwawienia: SSRI mogą zwiększać skłonność do krwawień (wybroczyny, plamica, krwotok poporodowy); ostrożnie z lekami przeciwpłytkowymi i przeciwzakrzepowymi.
• Jaskra z zamkniętym kątem: możliwe rozszerzenie źrenic i wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego u predysponowanych.
• Funkcje seksualne: możliwe zaburzenia funkcji seksualnych; w części przypadków objawy utrzymywały się mimo odstawienia leków z grupy SSRI/SNRI.
• Przygotowanie do zabiegów/leczenie skojarzone: poinformuj lekarza/anestezjologa o terapii escytalopramem.

Interakcje z innymi lekami

• Przeciwwskazane połączenia: inhibitory MAO (nieselektywne nieodwracalne; moklobemid; linezolid). Wymagane odstępy czasowe między terapiami.
• Leki wydłużające repolaryzację komór w EKG: część leków przeciwarytmicznych, przeciwpsychotycznych, trójpierścieniowe przeciwdepresyjne, niektóre antybiotyki/antymalaryczne/przeciwhistaminowe – ryzyko ciężkich zaburzeń rytmu.
• Leki serotoninergiczne: tryptany, tramadol, buprenorfina, tryptofan – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Leki obniżające próg drgawkowy: niektóre neuroleptyki, TLPD, bupropion, meflochina, tramadol – ostrożność.
• Inhibitory CYP2C19/CYP3A4/CYP2D6: m.in. omeprazol, ezomeprazol, flukonazol, fluwoksamina, lanzoprazol, cymetydyna – mogą zwiększać stężenie escytalopramu; możliwa konieczność zmniejszenia dawki.
• Substraty CYP2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym: flekainid, propafenon, metoprolol; leki OUN (np. dezypramina, klomipramina, nortryptylina; rysperydon, tiorydazyna, haloperydol) – możliwa modyfikacja dawek.
• Leki przeciwpłytkowe/przeciwzakrzepowe: ASA, NLPZ, tyklopidyna, dipirydamol, doustne antykoagulanty – zwiększone ryzyko krwawień (kontrola parametrów krzepnięcia).
• Leki powodujące hipo-K/Mg: zwiększają ryzyko zaburzeń rytmu – kontrola i korekta elektrolitów.
• Alkohol: nie zaleca się spożywania w trakcie terapii.

Ciąża, karmienie piersią i płodność

Ciąża: stosować tylko, gdy korzyści wyraźnie przeważają nad ryzykiem. Ekspozycja w późnej ciąży może wiązać się z objawami u noworodka (m.in. zaburzenia oddychania, drżenia, niepokój, trudności w karmieniu) oraz z ryzykiem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka. Karmienie piersią: escytalopram prawdopodobnie przenika do mleka, co przemawia za indywidualną oceną i ostrożnością. Płodność: opisy dotyczące leków pokrewnych wskazują na możliwy wpływ na parametry nasienia, bez jednoznacznego wykazania wpływu na płodność u ludzi.

Prowadzenie pojazdów

Do czasu poznania indywidualnej reakcji na lek należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. U części pacjentów mogą pojawić się zawroty głowy, senność lub spowolnienie psychoruchowe.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane SSRI są łagodne do umiarkowanych i ustępują po kilku tygodniach. Zgłaszano m.in.:

• Ze strony układu nerwowego i psychiki: ból i zawroty głowy, senność lub bezsenność, niepokój, pobudzenie, drżenie, parestezje; rzadziej akatyzja (uczucie przymusu poruszania się), omamy, dezorientacja.
• Żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia, suchość w ustach, zaburzenia smaku.
• Metabolizm i gospodarka wodno-elektrolitowa: hiponatremia (w tym w mechanizmie SIADH) – może objawiać się osłabieniem, splątaniem, drgawkami.
• Skóra i tkanka podskórna: pocenie się (także nocne), wysypka, świąd; rzadko obrzęk naczynioruchowy.
• Układ sercowo-naczyniowy: kołatania, przyspieszone lub zwolnione bicie serca; u predysponowanych – zaburzenia rytmu związane z wydłużeniem repolaryzacji komór w EKG.
• Hematologiczne i krzepnięcie: skłonność do krwawień (wybroczyny, plamica); rzadko małopłytkowość.
• Rozrodcze i seksualne: zaburzenia libido, zaburzenia ejakulacji i erekcji; u kobiet – zaburzenia miesiączkowania, mlekotok.
• Inne: zmęczenie, zmiany masy ciała, nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Przedawkowanie

W razie przyjęcia zbyt dużej dawki należy pilnie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala, zabierając opakowanie leku. Objawy mogą obejmować senność, zawroty głowy, pobudzenie, drżenia, drgawki, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie oraz zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej.

Przechowywanie

• Przechowuj lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
• Nie stosuj po upływie terminu ważności (oznaczenie „EXP”); termin dotyczy ostatniego dnia danego miesiąca.
• Nieużywane leki oddaj do apteki – nie wyrzucaj do kanalizacji ani zwykłych odpadów.

Jak uzyskać e-receptę na Oroes w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl
Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny
Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie
Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem
Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.
Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania – Oroes

Podsumowanie

Oroes (escytalopram) to lek z grupy SSRI stosowany w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych i obsesyjno-kompulsyjnych. Charakteryzuje się podawaniem raz na dobę i dobrym profilem tolerancji, jednak wymaga uwagi na ryzyko zaburzeń rytmu serca związanych z wydłużeniem repolaryzacji komór oraz interakcje lekowe. O bezpieczeństwie i czasie terapii decyduje lekarz; nie należy odstawiać leku nagle.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.