Valdocef 250 mg/5 ml

Co to jest Valdocef?

Valdocef to antybiotyk z grupy cefalosporyn, którego substancją czynną jest cefadroksyl jednowodny. Działa bakteriobójczo na wybrane gatunki bakterii i jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych takich jak zapalenie gardła, niepowikłane zakażenia pęcherza moczowego i nerek oraz niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich. Preparat występuje w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej, przeznaczonej zwłaszcza dla dzieci i dla osób mających trudności z połykaniem kapsułek.

Wskazania do stosowania

Valdocef jest przeznaczony do leczenia zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje: zapalenia gardła (w tym zakażenia paciorkowcowe), niepowikłanych zakażeń pęcherza moczowego i nerek oraz niepowikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich.

Przeciwwskazania i ważne środki ostrożności

Nie należy stosować Valdocef, jeżeli pacjent ma uczulenie na cefadroksyl, inne cefalosporyny lub wystąpiła u niego ciężka reakcja alergiczna na penicyliny. Ze względu na możliwość reakcji krzyżowej z penicylinami, pacjenci z ciężkimi reakcjami na penicyliny powinni unikać tego leku.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz powinien być poinformowany o przebytych reakcjach alergicznych, chorobie nerek, dializach, astmie oraz o przebytej chorobie jelit (np. rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego). U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek konieczna jest korekta dawki, a w przypadku leczenia przewlekłego lekarz może zlecić regularne badania krwi.

Interakcje z innymi lekami

Cefadroksyl jest wydalany przez nerki, dlatego leki wpływające na czynność nerek lub konkurujące w wydalaniu mogą zmieniać jego stężenie. Należy poinformować lekarza o stosowaniu leków przeciwkrzepliwych, probenecydu oraz cholestyraminy. Nie zaleca się równoczesnego podawania cefadroksylu z aminoglikozydami (np. gentamycyną), polimyksyną B, kolistyną, tetracyklinami czy niektórymi diuretykami (np. furosemidem); w takich przypadkach odstęp między podaniem leków powinien wynosić 2–3 godziny, a funkcja nerek powinna być monitorowana.

Stosowanie u kobiet w ciąży i karmiących piersią

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, planuje ciążę lub karmi piersią, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku. Decyzja o podaniu leku opiera się na ocenie korzyści dla matki i potencjalnego ryzyka dla płodu lub niemowlęcia.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn

W czasie leczenia mogą wystąpić bóle głowy, zawroty głowy, nerwowość, bezsenność lub uczucie zmęczenia. Jeśli wystąpią objawy mogące upośledzać koncentrację i szybkość reakcji, należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Jak stosować Valdocef – dawkowanie

Dawkę i czas leczenia ustala lekarz, biorąc pod uwagę rodzaj zakażenia oraz czynność nerek pacjenta. Preparat w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny jest przeznaczony do stosowania u dzieci o masie ciała ≥ 5 kg oraz u dorosłych i starszych dzieci mających trudności z połykaniem kapsułek.

Dla dorosłych i młodzieży o masie > 40 kg z prawidłową czynnością nerek stosuje się zwykle 1000 mg cefadroksylu dwa razy na dobę przy niepowikłanych zakażeniach pęcherza moczowego i nerek oraz 1000 mg raz na dobę w zapaleniu gardła przez co najmniej 10 dni.

U dzieci dawkowanie dobowe wynosi zwykle 30–50 mg/kg mc. podzielone na dwie dawki w zakażeniach pęcherza i nerek, natomiast w zapaleniu gardła stosuje się 30 mg/kg mc. raz na dobę przez co najmniej 10 dni. Przykładowe przeliczenia w ml zawiesiny zależne od masy ciała zostały przygotowane przez producenta; ostateczną dawkę zawsze ustala lekarz i podaje w ml z użyciem dołączonej strzykawki.

Pacjenci poddawani hemodializie mogą potrzebować dodatkowej dawki (500–1000 mg) po zakończeniu zabiegu — decyzję podejmuje lekarz.

Instrukcja sporządzania i podawania zawiesiny

Przygotowanie: wsypany granulat należy uzupełnić 60 ml czystej wody (mierzonej dołączoną miarką) i energicznie wstrząsnąć, aby uzyskać jednolitą zawiesinę o barwie jasnego, cytrynowo-żółtego płynu z aromatem pomarańczowym. Po sporządzeniu zawiesinę można przechowywać 7 dni w temperaturze poniżej 30°C lub 21 dni w lodówce (w temp. ok. 5°C).

Podawanie: przed każdym użyciem butelkę należy dobrze wstrząsnąć. Do odmierzania służy plastikowa strzykawka doustna z podziałką (1,25 ml; 2,5 ml; 3,75 ml; 5 ml). Końcówkę strzykawki wkłada się do wnętrza policzka dziecka i powoli wstrzykuje zawiesinę, unikając gwałtownego podania.

Plastikowa miarka do sporządzenia zawiesiny służy wyłącznie do odmierzania wody i powinna zostać wyrzucona po sporządzeniu leku; strzykawkę doustną należy umyć i przechowywać w czystym miejscu.

Czas trwania terapii i zasady przyjmowania

Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 2–3 dni po ustąpieniu ostrych objawów; w zakażeniach paciorkowcowych minimalny czas leczenia to 10 dni. Nie należy przerywać terapii bez konsultacji z lekarzem ani stosować dawki podwójnej po pominięciu dawki — należy kontynuować zwykły schemat dawkowania.

Możliwe działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka oraz objawy skórne: wysypka, świąd i pokrzywka. Rzadziej mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek, zmiany parametrów krwi czy grzybice drożdżakowe.

W bardzo rzadkich przypadkach zdarzają się ciężkie reakcje alergiczne, w tym anafilaksja, czy ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona). W razie wystąpienia wysypki z pęcherzami, duszności, obrzęku twarzy, nagłego omdlenia lub krwawej biegunki należy natychmiast przerwać leczenie i zwrócić się o pomoc medyczną.

Przedawkowanie

Przedawkowanie może objawiać się nudnościami, omamami, nasilonymi odruchami, zaburzeniami świadomości, a także zaburzeniem czynności nerek. W razie podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego.

Przechowywanie

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Granulat przed sporządzeniem przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Sporządzoną zawiesinę przechowywać do 7 dni w temperaturze poniżej 30°C lub do 21 dni w lodówce (ok. 5°C). Po zakończeniu leczenia pozostałą zawiesinę należy zniszczyć zgodnie z zaleceniami farmaceuty.

Istotne informacje dodatkowe

Valdocef zawiera sacharozę (2,780 g na każde 5 ml zawiesiny), co należy uwzględnić u pacjentów z cukrzycą lub z nietolerancją niektórych cukrów. Preparat zawiera również sód (około 12,7 mg na 5 ml) oraz sodu benzoesan (5 mg na 5 ml), który może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków do 4. tygodnia życia. Zawiera także lecytynę sojową, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z alergią na orzeszki ziemne lub soję.

Recepta online na Valdocef

Valdocef jest lekiem wydawanym na receptę. W sytuacji, gdy leczenie jest konieczne, receptę wystawia lekarz po ocenie wskazań klinicznych; w krajowych systemach opieki możliwe jest otrzymanie tradycyjnej recepty lub e-recepty na Valdocef zgodnie z obowiązującymi zasadami przepisywania antybiotyków.

FAQ

Czy Valdocef można stosować u dzieci?

Tak, preparat w postaci zawiesiny jest przeznaczony dla dzieci o masie ciała ≥ 5 kg. Dawkowanie dobiera lekarz na podstawie masy ciała (zwykle 30–50 mg/kg/dobę). Dzieci poniżej 40 kg z zaburzeniami nerek lub poddawane hemodializie nie powinny stosować tej postaci bez konsultacji lekarza.

Jak długo trwa leczenie?

Czas leczenia zależy od rodzaju zakażenia. W przypadku zakażeń paciorkowcowych minimalny okres to 10 dni; w innych zakażeniach zwykle kontynuuje się terapię jeszcze 2–3 dni po ustąpieniu objawów, zgodnie z zaleceniem lekarza.

Co zrobić, jeśli dziecko wymiotuje po podaniu dawki?

Jeżeli wymioty wystąpiły natychmiast po podaniu dawki i lek nie został połknięty, skonsultuj się z lekarzem co do ewentualnego powtórzenia dawki. Jeśli wymioty nastąpiły później, kontynuuj stosowanie kolejnej dawki zgodnie z harmonogramem.

Czy trzeba modyfikować dawkę przy chorobach nerek?

Tak. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek konieczna jest korekta dawki. Pacjenci poddawani hemodializie mogą wymagać dodatkowej dawki po zabiegu; o szczegółach decyduje lekarz.

Jak postępować w przypadku reakcji alergicznej?

W przypadku pierwszych objawów alergii (wysypka, świąd) należy przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem. W razie ciężkiego przebiegu (duszność, obrzęk twarzy, omdlenie) należy niezwłocznie wezwać pomoc ratunkową.

Czy Valdocef wpływa na wyniki badań laboratoryjnych?

Tak, cefadroksyl może wpływać na niektóre badania, m.in. testy wykrywające cukier w moczu oraz badanie Coombsa. Należy poinformować osobę wykonującą badanie, że pacjent stosuje antybiotyk.