Remidia 20 mg

Co to jest Remidia?

Remidia to lek zawierający syldenafil w dawce 20 mg w postaci tabletek powlekanych. Preparat należy do grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) i działa przez rozkurcz naczyń krwionośnych w płucach, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego w krążeniu płucnym. Remidia jest stosowana w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 1 do 17 lat.

Mechanizm działania

Syldenafil hamuje enzym PDE5, który rozkłada cykliczny monofosforan guanozyny (cGMP). cGMP jest pośrednikiem relaksacji mięśni gładkich naczyń płucnych; zahamowanie PDE5 zwiększa stężenie cGMP, prowadząc do rozkurczu naczyń płucnych, zmniejszenia oporu naczyniowego i obniżenia ciśnienia w tętnicach płucnych. W efekcie poprawia się przepływ krwi przez płuca, co może zmniejszyć objawy związane z nadciśnieniem płucnym i poprawić tolerancję wysiłku.

Wskazania

Remidia jest wskazana do leczenia tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 1–17 lat.

Przeciwwskazania

Remidia nie powinna być stosowana, jeżeli pacjent jest uczulony na syldenafil lub którykolwiek ze składników preparatu, przyjmuje azotany lub inne leki uwalniające tlenek azotu (np. azotan amylu), albo stosuje riocyguat. Leku nie należy stosować u pacjentów z ciężką chorobą wątroby, po niedawnym zawale serca lub udarze, przy bardzo niskim ciśnieniu tętniczym (<90/50 mm Hg) oraz w połączeniu z niektórymi lekami przeciwgrzybiczymi i przeciwwirusowymi (np. pewne azole, rytonawir). Niezalecane jest także stosowanie u pacjentów z historią nietętniczej przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (nagła utrata wzroku związana z zaburzeniami przepływu krwi w oku).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia konieczna jest konsultacja z lekarzem i omówienie istniejących chorób: ciężkie choroby serca, zaburzenia przepływu przez komory serca, choroby nerek i wątroby, odwodnienie, choroby krwi (np. anemia sierpowata, białaczka, szpiczak), choroby prącia (np. skrzywienie), wrzody żołądka lub zaburzenia krzepnięcia. Należy zwrócić uwagę na ryzyko zaburzeń widzenia oraz rzadkie przypadki nagłej utraty wzroku; w przypadku pojawienia się takich objawów lek powinien być odstawiony i pacjent pilnie skonsultowany z lekarzem.

U mężczyzn obserwowano także przedłużone i czasami bolesne wzwody. Przy utrzymującej się erekcji >4 godzin konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem, aby zapobiec trwałemu uszkodzeniu prącia.

Interakcje z innymi lekami i wpływ na żywność

Nie wolno łączyć syldenafilu z azotanami ani z riocyguatem z uwagi na ryzyko znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego. Wymagana jest ostrożność i możliwe dostosowanie dawki przy jednoczesnym stosowaniu inhibitorów CYP3A4 (np. niektóre azole przeciwgrzybicze, rytonawir) oraz niektórych antybiotyków makrolidowych; może być konieczne zmniejszenie dawki. Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. ryfampicyna, ziele dziurawca, karbamazepina, fenytoina, fenobarbital) mogą zmniejszać stężenie syldenafilu i obniżać jego skuteczność.

Współstosowanie z lekami α-adrenolitycznymi (np. doksazosyna) może nasilać spadek ciśnienia tętniczego i wywoływać zawroty głowy; zalecana jest ostrożność. Przy jednoczesnym stosowaniu z lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna) nie stwierdzono istotnych klinicznie działań niepożądanych, jednak warto monitorować pacjenta. Nie należy pić soku grejpfrutowego podczas leczenia, ponieważ może on zwiększać stężenie syldenafilu we krwi.

Dawkowanie i sposób podawania

Lek należy stosować ściśle według zaleceń lekarza. Zalecana dawka u dorosłych to 20 mg trzy razy na dobę, przyjmowane co 6–8 godzin, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Należy unikać przyjmowania dawki większej niż zalecana.

Dla dzieci i młodzieży w wieku 1–17 lat dawka zależy od masy ciała: u pacjentów o masie ≤20 kg zalecane jest 10 mg trzy razy na dobę; u pacjentów >20 kg stosuje się 20 mg trzy razy na dobę. Nie należy podawać większych dawek u dzieci. Dla małych dzieci, które nie mogą połykać tabletek, dostępne są odpowiednie postacie (np. zawiesina) — o wyborze formy decyduje lekarz.

Postępowanie w razie pominięcia dawki lub przedawkowania

Jeżeli pacjent zapomni przyjąć dawkę, powinien przyjąć ją jak najszybciej i kontynuować stosowanie według ustalonego schematu; nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem, ponieważ przedawkowanie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym poważnych zaburzeń sercowo‑naczyniowych i przedłużonych wzwodów.

Odstawienie leku

Nagłe przerwanie leczenia może spowodować pogorszenie stanu klinicznego. Nie należy odstawiać leku bez konsultacji z lekarzem; lekarz może stopniowo zmniejszać dawkę przed zakończeniem terapii.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Remidia może powodować działania niepożądane. Do bardzo częstych działań należą ból głowy, zaczerwienienie twarzy, niestrawność, biegunka oraz ból rąk lub nóg. Często występują też symptomy przypominające grypę, zapalenie nosa i gardła, zaburzenia snu, zawroty głowy, bóle mięśni i pleców, suchość w ustach, zaburzenia widzenia (m.in. niewyraźne widzenie, nadwrażliwość na światło) oraz zaczerwienienie skóry.

Rzadziej zgłaszano zmniejszenie ostrości widzenia, podwójne widzenie, krwawienia z prącia, krew w nasieniu lub moczu oraz powiększenie piersi u mężczyzn. Opisano również rzadkie przypadki nagłego pogorszenia lub utraty słuchu oraz zmniejszenia ciśnienia krwi.

W oddzielnych raportach opisano poważne zdarzenia, takie jak reakcje alergiczne, drgawki, zaburzenia rytmu serca czy ciężkie problemy oddechowe. W przypadku wystąpienia nagłej utraty wzroku lub erekcji trwającej dłużej niż 4 godziny, pacjent powinien natychmiast przerwać stosowanie i skontaktować się z lekarzem.

Specjalne grupy pacjentów — choroby nerek i wątroby

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby może być konieczne dostosowanie dawki; decyzję podejmuje lekarz. Lek nie jest zalecany u osób z ciężką niewydolnością wątroby.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie Remidii w ciąży jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko i decyzję taką podejmuje lekarz. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować odpowiednie metody antykoncepcji podczas leczenia. Syldenafil przenika do mleka ludzkiego w bardzo małych ilościach; karmienie piersią wymaga konsultacji z lekarzem.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować preparatu po upływie terminu ważności. Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania poza standardowymi zasadami przechowywania leków.

Praktyczne wskazówki dla pacjenta

Przed zastosowaniem leku poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, schorzeniach oraz o występowaniu objawów, które mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Unikaj łączenia syldenafilu z azotanami i nie spożywaj soku grejpfrutowego w trakcie leczenia. Regularne kontrole lekarskie i monitorowanie parametrów klinicznych (np. ciśnienia tętniczego, objawów sercowych) są ważne dla bezpieczeństwa terapii.

Recepta online na Remidia

Remidia jest lekiem wydawanym na receptę. W niektórych systemach opieki zdrowotnej możliwe jest uzyskanie e-recepty na Remidia po konsultacji z lekarzem, który oceni wskazania i indywidualne ryzyko. Decyzję o wystawieniu recepty podejmuje lekarz, uwzględniając przeciwwskazania i interakcje.

FAQ

Czy Remidia jest lekiem na receptę?

Tak. Remidia jest lekiem wydawanym na receptę i stosowanie jej wymaga nadzoru lekarza.

Jak szybko działa syldenafil w nadciśnieniu płucnym?

Efekt hemodynamiczny może wystąpić w ciągu godzin od podania, jednak poprawa objawów klinicznych i wydolności wysiłkowej ocenia się w kolejnych tygodniach terapii; dawkowanie i czas terapii określa lekarz.

Co zrobić w przypadku przedłużającej się erekcji?

Jeśli erekcja utrzymuje się dłużej niż 4 godziny, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się na pogotowie, by zapobiec trwałemu uszkodzeniu prącia.

Czy mogę pić alkohol podczas leczenia?

Umiarkowane spożycie alkoholu zwykle nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem, ale alkohol może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze oraz nasilać zawroty głowy i senność; warto omówić to z lekarzem.

Jak długo trwa leczenie Remidią?

Długość terapii zależy od oceny lekarza, odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku. Nie należy samodzielnie przerywać leczenia bez konsultacji, ponieważ nagłe odstawienie może pogorszyć stan kliniczny.

Jak zgłaszać objawy niepożądane?

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy poinformować lekarza lub farmaceuty. Ważne jest zgłaszanie wszystkich niepokojących objawów, zwłaszcza nagłej utraty wzroku, znacznego obniżenia ciśnienia lub przedłużającej się erekcji.