RANISAN 150 mg

Co to jest RANISAN 150 mg i jak działa

RANISAN 150 mg to preparat zawierający ranitydynę (ranitydyny chlorowodorek), która jest antagonistą receptorów histaminowych H2 i działa poprzez hamowanie wydzielania kwasu solnego oraz zmniejszanie wydzielania pepsyny w soku żołądkowym. Ranitydyna działa stosunkowo szybko i pojedyncza dawka 150 mg hamuje wydzielanie kwasu przez około 12 godzin, co czyni ją skutecznym lekiem w leczeniu i zapobieganiu chorobom związanym z nadmierną kwasowością.

Wskazania do stosowania

RANISAN stosuje się u dorosłych i dzieci powyżej 3. roku życia w szeregu schorzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Główne wskazania obejmują leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i łagodnej postaci wrzodów żołądka (w tym owrzodzeń wywołanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi), leczenie refluksowego zapalenia przełyku oraz łagodzenie objawów refluksu żołądkowo-przełykowego. Preparat bywa także stosowany w zespole Zollingera-Ellisona, w profilaktyce owrzodzeń u pacjentów przyjmujących NLPZ, w zapobieganiu zespołowi Mendelsona przed znieczuleniem oraz w zapobieganiu krwawieniom z owrzodzeń stresowych u pacjentów ciężko chorych.

Przed rozpoczęciem stosowania – ważne informacje i środki ostrożności

Przed zastosowaniem RANISAN 150 mg należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Należy unikać stosowania leku u osób uczulonych na ranitydynę lub na którykolwiek ze składników preparatu. Leczenie antagonistą receptorów H2 może maskować objawy raka żołądka, dlatego przed rozpoczęciem terapii, szczególnie u osób w średnim wieku i starszych oraz u pacjentów z nowo występującymi lub zmieniającymi się dolegliwościami, należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby.

Ranitydyna jest wydalana przez nerki i u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może dochodzić do kumulacji leku; w takich przypadkach konieczne jest dostosowanie dawkowania. Należy zachować ostrożność u osób starszych, pacjentów z cukrzycą, przewlekłą chorobą układu oddechowego oraz u pacjentów z zaburzeniami odporności, ponieważ w tych grupach obserwowano zwiększone ryzyko pozaszpitalnego zapalenia płuc.

Istnieją doniesienia o wystąpieniu ostrych napadów porfirii u osób przyjmujących ranitydynę. W związku z tym leku należy unikać u pacjentów z ostrą porfirią w wywiadzie. Palenie tytoniu sprzyja nawrotom choroby wrzodowej — pacjentom zaleca się zaprzestanie palenia.

Interakcje z innymi lekami

Ranitydyna może wpływać na wchłanianie, metabolizm oraz wydalanie nerkowe niektórych leków, co może wymagać modyfikacji ich dawek. Wymienione interakcje obejmują m.in.: niesteroidowe leki przeciwzapalne, pochodne kumaryny (np. warfaryna), triazolam i midazolam, ketokonazol, leki przeciwretrowirusowe takie jak atazanawir i delawirydyna, a także gefitynib i glipizyd. W przypadku stosowania wysokich dawek ranitydyny możliwe interakcje dotyczą także prokainamidu i jego metabolitu N-acetyloprokainamidu.

Szczególną uwagę należy zwrócić na leki onkologiczne: w przypadku erlotynibu ranitydyna może zmniejszać stężenie tego leku we krwi, co wymaga konsultacji z lekarzem prowadzącym i ewentualnego dostosowania terapii. Nie stwierdzono istotnych interakcji z amoksycyliną czy metronidazolem. Duże dawki sukralfatu mogą zmniejszać wchłanianie ranitydyny — sukralfat należy przyjmować co najmniej 2 godziny po ranitydynie.

Dawkowanie

Ten lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Poniżej przedstawiono dawkowania stosowane najczęściej, oparte na informacjach zawartych w ulotce:

• Choroba wrzodowa dwunastnicy i łagodna choroba wrzodowa żołądka: zwykle 150 mg dwa razy na dobę lub jednorazowo 300 mg przed snem; gojenie zazwyczaj w ciągu 4 tygodni, w razie potrzeby leczenie kontynuować do 8 tygodni.
• Owrzodzenia wywołane NLPZ: 150 mg dwa razy na dobę przez 8–12 tygodni lub 300 mg przed snem.
• Leczenie w przypadku zakażenia Helicobacter pylori (jako element schematu skojarzonego): ranitydynę można stosować w dawce 300 mg przed snem lub 150 mg dwa razy na dobę wraz z amoksycyliną i metronidazolem przez 2 tygodnie, a następnie kontynuować ranitydynę przez kolejne 2 tygodnie.
• Refluks żołądkowo-przełykowy: zazwyczaj 150 mg dwa razy na dobę przez 2–4 tygodni; w refluksowym zapaleniu przełyku dawka 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg przed snem przez 8–12 tygodni; w cięższych przypadkach dawka może być zwiększona zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Zespół Zollingera-Ellisona: zwykle dawka początkowa 150 mg trzy razy na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania dawki w razie potrzeby.
• Zapobieganie zespołowi Mendelsona: 150 mg na 2 godziny przed znieczuleniem, a najlepiej dodatkowo 150 mg poprzedniego wieczora; w położnictwie można podać 150 mg doustnie co 6 godzin od początku porodu.

Dawkowanie u dzieci i w zaburzeniach czynności nerek

U dzieci w wieku 12 lat i powyżej stosuje się dawkowanie jak u dorosłych. U dzieci w wieku 3–11 lat i o masie ciała powyżej 30 kg zalecane dawki w leczeniu owrzodzenia wynoszą 4–8 mg/kg/dobę w dwóch dawkach do maksymalnie 300 mg/dobę przez 4 tygodnie; w przypadku refluksu zalecane 5–10 mg/kg/dobę w dwóch dawkach do maksymalnie 600 mg/dobę dla cięższych objawów.

W przypadku pacjentów z upośledzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min) może dojść do kumulacji ranitydyny; zalecana dawka dobowa w tej grupie wynosi 150 mg, a dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia niewydolności nerek.

Przedawkowanie

W razie przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe i podtrzymujące. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, RANISAN może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Do działań wymagających natychmiastowej konsultacji z lekarzem należą reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, duszność), ostre śródmiąższowe zapalenie nerek (ból pleców, gorączka, zaburzenia oddawania moczu), zapalenie trzustki (silny ból brzucha) oraz zaburzenia rytmu serca.

Częściej obserwowane działania niepożądane to ból brzucha, zaparcia i nudności, zwykle przemijające. Rzadziej mogą wystąpić wysypka skórna, przemijające zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (podwyższenie kreatyniny, przemijające zmiany enzymów wątrobowych). Bardzo rzadko opisywano przemijające zmiany w obrazie krwi, zaburzenia psychiczne takie jak splątanie, depresja, omamy (zwłaszcza u osób ciężko chorych, w podeszłym wieku lub z niewydolnością nerek), bóle głowy, zawroty, zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca, zapalenie naczyń, biegunka, zapalenie wątroby, rumień wielopostaciowy, łysienie oraz przejściowe zaburzenia funkcji seksualnych u mężczyzn (ginekomastia, mlekotok, impotencja).

W razie nasilenia objawów niepożądanych lub pojawienia się nowych, niewymienionych w ulotce, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Przechowywanie

Preparat należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, w suchym miejscu, chronić od światła. Brak szczególnych wymogów dotyczących temperatury przechowywania. Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Niewykorzystane leki należy przekazać do punktu zbiórki leków lub zapytać farmaceutę o sposób utylizacji.

Skład i postać

Substancją czynną jest ranitydyna (ranitydyny chlorowodorek) w dawce 150 mg w jednej tabletce powlekanej. Tabletki są białawymi tabletkami powlekanymi, o kształcie soczewki i średnicy około 9,6 mm, z linią podziału po jednej stronie. Preparat pakowany jest w blistry Aluminium/Aluminium.

Najważniejsze zalecenia dla pacjenta

Stosować lek zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie podwajać dawki w przypadku pominięcia jednego przyjęcia. Informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i chorobach współistniejących, w szczególności o chorobach nerek, porfirii, cukrzycy, przewlekłych chorobach płuc oraz o przyjmowaniu leków wpływających na krzepnięcie, leków przeciwgrzybiczych, leków stosowanych w terapii HIV oraz niektórych leków onkologicznych. W przypadku ciąży lub karmienia piersią stosowanie możliwe tylko przy wyraźnej konieczności i po konsultacji z lekarzem.

FAQ

Czy RANISAN można stosować doraźnie na zgagę?

RANISAN hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego i może złagodzić objawy refluksu i dyspepsji, jednak dawkowanie i czas leczenia powinien ustalić lekarz. Na doraźne, sporadyczne objawy zgagi częściej stosuje się leki zobojętniające; w przypadku nawracających dolegliwości konieczna jest diagnostyka.

Jak szybko działa ranitydyna?

Ranitydyna działa relatywnie szybko — pojedyncza dawka 150 mg hamuje wydzielanie kwasu przez około 12 godzin. Pełen efekt terapeutyczny w leczeniu owrzodzeń może wymagać kilku tygodni stosowania w zależności od wskazania.

Czy konieczne są badania przed rozpoczęciem leczenia?

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nowotworowy charakter dolegliwości dyspeptycznych, zwłaszcza u osób w średnim wieku i starszych lub przy nagłej zmianie objawów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawki.

Co robić w przypadku pominięcia dawki?

Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej. Kontynuować leczenie zgodnie z planem i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jakie są objawy poważnych działań niepożądanych wymagających natychmiastowej pomocy?

Należy natychmiast zgłosić się do lekarza w przypadku objawów reakcji alergicznej (obrzęk twarzy, trudności w oddychaniu), silnego bólu brzucha (może sugerować zapalenie trzustki), objawów niewydolności nerek (ból pleców, gorączka, trudności w oddawaniu moczu) lub zaburzeń rytmu serca.

Czy mogę odstawić lek samodzielnie?

Decyzję o zakończeniu terapii powinien podjąć lekarz. W przypadku ustąpienia objawów nie zawsze oznacza to, że proces gojenia jest zakończony — w wielu wskazaniach leczenie prowadzi się przez zalecany okres, aby zapobiec nawrotom.

Czy ranitydyna wpływa na inne leki?

Ranitydyna może wpływać na wchłanianie i metabolizm niektórych leków (np. warfaryny, triazolamu, ketokonazolu, leków stosowanych w HIV czy niektórych leków onkologicznych). Zawsze informuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym dostępnych bez recepty.