Raenom

Co to jest Raenom i w jakim celu się go stosuje

Raenom to lek zawierający substancję czynną iwabradynę, stosowany w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych wymagających obniżenia częstości akcji serca. Mechanizm działania polega na selektywnym hamowaniu kanałów If w węźle zatokowym, co prowadzi do zmniejszenia częstości pracy serca bez bezpośredniego wpływu na kurczliwość mięśnia sercowego. Dzięki temu lek obniża zapotrzebowanie serca na tlen oraz może poprawiać objawy u pacjentów z dławicą piersiową i jako leczenie uzupełniające w przewlekłej niewydolności serca u wybranych dorosłych pacjentów.

Wskazania

Raenom stosuje się u dorosłych w dwóch głównych wskazaniach: w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u pacjentów z częstością akcji serca w spoczynku ≥70 uderzeń/min, gdy beta-adrenolityki są nieskuteczne, nie są tolerowane lub są przeciwwskazane, a także w skojarzeniu z beta-adrenolitykiem u pacjentów, u których leczenie beta-adrenolitykiem nie zapewnia pełnej kontroli objawów; oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych z częstością akcji serca w spoczynku ≥75 uderzeń/min w skojarzeniu z zalecanym standardowym leczeniem.

Jak działa iwabradyna

Iwabradyna selektywnie blokuje prąd If w węźle zatokowym, co prowadzi do spowolnienia rytmu serca. W praktyce klinicznej zmniejszenie częstości akcji serca przekłada się na redukcję częstości napadów dławicowych oraz zmniejszenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen. W przewlekłej niewydolności serca kontrola częstości pracy serca może poprawiać objawy i wpływać korzystnie na przebieg choroby u wybranych pacjentów.

Przed rozpoczęciem leczenia — przeciwwskazania i środki ostrożności

Nie należy stosować Raenom w przypadku nadwrażliwości na iwabradynę lub którykolwiek składnik preparatu. Leku nie stosuje się u pacjentów z bardzo niską częstością akcji serca w spoczynku (poniżej progu wskazanego w wskazaniach), we wstrząsie kardiogennym, przy niestabilnej lub nasilonej niewydolności serca, przy świeżym zawale mięśnia sercowego, przy ciężkich zaburzeniach przewodzenia sercowego (zespół chorego węzła zatokowego, bloki przedsionkowo-komorowe wyższego stopnia) oraz gdy czynność serca zależy wyłącznie od stymulatora. Raenom jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby oraz u osób przyjmujących wskazane leki, które istotnie zwiększają stężenie iwabradyny lub jej działanie.

Przed rozpoczęciem leczenia ważne jest poinformowanie lekarza o współistniejących zaburzeniach rytmu, migotaniu przedsionków, wydłużeniu odstępu QT w EKG, niedawnym udarze, niskim lub niekontrolowanym ciśnieniu tętniczym, chorobach nerek lub wątroby oraz o przyjmowanych równocześnie lekach, w tym preparatach ziołowych (np. dziurawiec).

Interakcje z innymi lekami

Istotne klinicznie interakcje występują z lekami wpływającymi na metabolizm iwabradyny (inhibitory i induktory enzymu CYP3A4) oraz z lekami wydłużającymi odstęp QT. Należy unikać jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. niektórymi lekami przeciwgrzybiczymi, makrolidami podawanymi ogólnoustrojowo, niektórymi lekami przeciwwirusowymi) oraz ziverapamilem i diltiazemem bez odpowiedniej korekty dawki. Natomiast niektóre leki indukujące CYP3A4 mogą obniżać stężenie iwabradyny i zmniejszać jej skuteczność. Ponadto istnieje ryzyko wystąpienia migotania przedsionków u niektórych pacjentów, dlatego należy ostrożnie łączyć Raenom z lekami proarytmicznymi oraz z substancjami mającymi wpływ na poziomy elektrolitów.

Dawkowanie i sposób podawania

Raenom należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza, podczas posiłku. Dostępne są tabletki powlekane o zawartości 5 mg i 7,5 mg substancji czynnej. Zwyczajna dawka początkowa dla dorosłych ze stabilną dławicą to 5 mg dwa razy na dobę; w przypadku dobrej tolerancji i utrzymujących się objawów dawkę można zwiększyć do 7,5 mg dwa razy na dobę, nie przekraczając dawki dobowej rekomendowanej przez lekarza. U pacjentów w wieku ≥75 lat oraz w wybranych sytuacjach klinicznych lekarz może zalecić mniejszą dawkę (połowa tabletki 5 mg dwa razy na dobę). W leczeniu przewlekłej niewydolności serca schemat dawkowania jest zbliżony: dawka początkowa 5 mg dwa razy na dobę, z możliwością zwiększenia do 7,5 mg dwa razy na dobę w razie potrzeby i dobrej tolerancji. Tabletkę 5 mg można dzielić.

W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze; nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej. W razie przedawkowania może wystąpić nadmierne zwolnienie czynności serca z objawami zmęczenia i duszności — w takim przypadku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub szpitala.

Specjalne grupy pacjentów

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia z powodu braku danych bezpieczeństwa i skuteczności. U osób w podeszłym wieku może być wskazane stosowanie niższej dawki początkowej i uważne monitorowanie. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek lekarz oceni konieczność modyfikacji dawki lub ścisłego nadzoru.

Ciąża, karmienie piersią i płodność

Raenom nie powinien być stosowany w czasie ciąży ani u kobiet planujących ciążę. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży podczas terapii. Leku nie wolno stosować w okresie karmienia piersią; w razie konieczności leczenia należy przerwać karmienie. W przypadku zajścia w ciążę podczas przyjmowania leku należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn

Raenom może u niektórych pacjentów powodować przemijające zaburzenia widzenia, takie jak wrażenia silnego światła w polu widzenia, błyski lub podwójne widzenie. W razie wystąpienia takich objawów należy zachować ostrożność i unikać prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn, szczególnie w warunkach zmiennego oświetlenia lub podczas prowadzenia nocą.

Możliwe działania niepożądane

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należą zaburzenia widzenia (często w pierwszych dwóch miesiącach leczenia) oraz objawy związane ze zbyt niską częstością pracy serca. Inne działania obejmują arytmie, migotanie przedsionków, objawy związane z zaburzeniami przewodzenia, bóle głowy, zawroty głowy, nudności, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, zawroty pochodzenia przedsionkowego, zmęczenie oraz rzadziej reakcje skórne czy obrzęk naczynioruchowy. W przypadku wystąpienia nasilonych objawów lub objawów niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem.

Przechowywanie

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności umieszczonego na opakowaniu. Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania poza standardowymi zasadami bezpieczeństwa leków. Niewykorzystane leki należy oddać do punktu przyjmowania leków przeterminowanych zgodnie z lokalnymi wytycznymi.

Recepta online na Raenom

Raenom jest lekiem wydawanym na receptę. W razie potrzeby uzyskania recepty wystawionej zdalnie pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, który oceni wskazania, przeciwwskazania i możliwe interakcje oraz, jeżeli uzna to za zasadne, wystawi e‑receptę na Raenom. Recepta online na Raenom powinna być poprzedzona rzetelną oceną stanu układu sercowo-naczyniowego i monitorowaniem parametrów, takich jak częstość akcji serca i EKG.

Podsumowanie najważniejszych informacji

Raenom (iwabradyna) to lek obniżający częstość pracy serca, stosowany u dorosłych w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej oraz jako element leczenia przewlekłej niewydolności serca u wybranych pacjentów. Przed zastosowaniem konieczna jest ocena przez lekarza, uwzględniająca przeciwwskazania i leki współistniejące. Należy zwracać uwagę na możliwe działania niepożądane, zwłaszcza zaburzenia widzenia i objawy bradykardii, oraz na konieczność ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu leków modyfikujących metabolizm iwabradyny.

FAQ

Jak szybko działa Raenom i kiedy można oczekiwać poprawy objawów?

Obniżenie częstości akcji serca następuje stosunkowo szybko po włączeniu terapii, a poprawa objawów dławicowych bywa zauważalna w ciągu kilku tygodni. Pełna ocena skuteczności powinna być dokonana przez lekarza po upływie odpowiedniego czasu obserwacji i przy monitorowaniu parametrów życiowych.

Co robić, jeśli odczuwam zawroty głowy lub omdlenia podczas leczenia?

Jeżeli wystąpią zawroty głowy, omdlenia albo objawy sugerujące zbyt wolną częstość pracy serca, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Może być konieczne zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia.

Czy można łączyć Raenom z beta-blokerami?

Tak — w niektórych wskazaniach Raenom może być stosowany w skojarzeniu z beta-adrenolitykami, jeśli stan pacjenta nie jest w pełni kontrolowany samym beta-blokerem. Takie decyzje podejmuje lekarz, uwzględniając ryzyko bradykardii i konieczność monitorowania częstości akcji serca.

Jakie leki i substancje należy zgłosić lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia?

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym o lekach przeciwgrzybiczych, niektórych antybiotykach, lekach przeciwwirusowych, niektórych lekach przeciwdepresyjnych i lekach wpływających na metabolizm enzymatyczny, a także o preparatach ziołowych, takich jak dziurawiec.

Czy Raenom wpływa na zdolność pracy i prowadzenia pojazdów?

Raenom może wywołać przemijające zaburzenia widzenia. Jeśli wystąpią takie objawy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu ustąpienia dolegliwości i konsultacji z lekarzem.

Co zrobić w przypadku pominięcia dawki?

Jeżeli pacjent pominie dawkę, należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kto nie powinien przyjmować Raenom?

Leku nie powinny przyjmować osoby z bardzo niską częstością akcji serca w spoczynku, z ciężkimi zaburzeniami przewodzenia sercowego, ze świeżym zawałem, wstrząsem kardiogennym, ciężkimi chorobami wątroby, kobiety w ciąży i karmiące oraz osoby przyjmujące wskazane leki wchodzące w silne interakcje.

Kiedy należy skontaktować się z lekarzem?

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku nasilenia objawów sercowych, wystąpienia omdleń, znacznego spadku częstości akcji serca, ciężkich reakcji alergicznych, nasilonego duszności lub innych niepokojących objawów.