Pulmicort Turbuhaler

Wprowadzenie

Pulmicort Turbuhaler to wziewny preparat zawierający budezonid – glikokortykosteroid o silnym miejscowym działaniu przeciwzapalnym. Jest stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej oraz w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP). Preparat przeznaczony jest do długotrwałego stosowania w celu kontroli stanu zapalnego w drogach oddechowych i zmniejszenia częstości zaostrzeń choroby. Nie jest lekiem doraźnym do szybkiego łagodzenia napadów duszności.

Jak działa budezonid i kiedy stosować Pulmicort Turbuhaler

Budezonid jest kortykosteroidem wziewnym, który działa przeciwzapalnie bezpośrednio w drogach oddechowych. Regularne stosowanie zmniejsza obrzęk i nadreaktywność oskrzeli, co prowadzi do złagodzenia objawów astmy i zmniejszenia częstości zaostrzeń. W POChP preparat stosowany jest w celu zmniejszenia objawów i ryzyka zaostrzeń u odpowiednich chorych.

Wskazania

Pulmicort Turbuhaler jest wskazany do leczenia:

• astmy oskrzelowej u dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych,
• przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) jako element terapii zapobiegającej zaostrzeniom.

Przeciwwskazania i środki ostrożności

Preparatu nie należy stosować u osób uczulonych na budezonid lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Przed zastosowaniem leku pacjent powinien poinformować lekarza o:

• aktywnym zakażeniu w obrębie dróg oddechowych, w tym zapaleniu płuc,
• przebytej gruźlicy płuc lub podejrzeniu gruźlicy,
• znanych chorobach wątroby,
• planowanych sytuacjach stresowych, zabiegach chirurgicznych lub konieczności przejściowego zwiększenia terapii sterydowej doustnej,
• występowaniu zaburzeń widzenia (np. nieostre widzenie) – może to wymagać dalszej diagnostyki.

U dzieci i młodzieży stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów wiąże się z koniecznością regularnego monitorowania wzrostu. Lek powinien być stosowany w najmniejszej skutecznej dawce podtrzymującej.

Interakcje z innymi lekami

Pewne leki mogą wpływać na stężenie budezonidu w organizmie lub na jego działanie. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym suplementach i preparatach ziołowych. Szczególną ostrożność zaleca się przy jednoczesnym stosowaniu:

• leków przeciwgrzybiczych (np. ketokonazol, itrakonazol),
• inhibitorów proteazy stosowanych w terapii HIV (np. rytonawir, nelfinawir),
• innych leków steroidowych (np. doustne glikokortykosteroidy, estrogeny lub steroidowe środki antykoncepcyjne), które mogą modyfikować metabolizm steroidów.

Dawkowanie

Dawkowanie powinno być ustalone indywidualnie przez lekarza w zależności od wieku pacjenta, nasilenia choroby oraz dotychczas stosowanej terapii. Poniżej znajdują się ogólne wytyczne stosowane w praktyce klinicznej:

• Dzieci w wieku 6 lat i starsze: zwykle 100 µg do 800 µg na dobę, podawane w 2 do 4 dawkach; jeśli całkowita dobowa dawka nie przekracza 400 µg, można rozważyć podanie raz na dobę.
• Dorośli z astmą: zazwyczaj 200 µg do 800 µg na dobę w 2 do 4 dawkach; w cięższych przypadkach dawki do 1600 µg/dobę mogą być stosowane pod nadzorem lekarza.
• POChP: zalecana dawka to 400 µg dwa razy na dobę.

Zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej. Preparat nie służy do doraźnego leczenia ciężkich napadów duszności – w takich sytuacjach należy stosować szybkie działające leki rozszerzające oskrzela i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Przygotowanie i użycie inhalatora (instrukcja)

Turbuhaler to inhalator wielodawkowy, który uwalnia proszek do płuc podczas silnego, głębokiego wdechu. Przed pierwszym użyciem należy zdjąć i odkręcić nakrętkę, trzymać inhalator pionowo i kilkakrotnie przekręcić pokrętło w obie strony aż do charakterystycznego kliknięcia, aby przygotować urządzenie.

Aby przyjąć dawkę:

1. Zdjąć pokrywę inhalatora.
2. Trzymać urządzenie pionowo, podstawą do dołu; przekręcić pokrętło do oporu w jednym kierunku, a następnie do oporu w przeciwnym (słychać klik). Inhalator jest załadowany.
3. Wykonać wydech, nie wydychać przez ustnik inhalatora.
4. Włożyć ustnik między zęby, zamknąć usta i wykonać pełny, silny i głęboki wdech przez usta. Nie żuć ani nie gryź ustnika.
5. Wyjąć ustnik i wykonać normalny wydech. Jeśli przepisano więcej niż jedną dawkę, powtórzyć procedurę.
6. Po użyciu zamknąć pokrywę i wypłukać jamę ustną wodą, aby zmniejszyć ryzyko grzybicy jamy ustnej (kandydozy).

Ważne: nigdy nie wykonywać wydechu przez ustnik inhalatora. Nie używać uszkodzonego inhalatora ani inhalatora bez ustnika.

Pielęgnacja inhalatora i kontrola dawek

Zewnętrzną część ustnika czyścić raz w tygodniu suchą ściereczką; nie używać wody do czyszczenia. Inhalator posiada okienko kontrolne, w którym pojawienie się czerwonego znaku oznacza, że pozostało około 20 dawek. Gdy czerwony pasek osiągnie dolny brzeg okienka, inhalator należy wymienić, ponieważ dawka może być zbyt mała.

Przerwanie i zmiana terapii

Zmiana z doustnych glikokortykosteroidów na terapię wziewną powinna być przeprowadzona pod nadzorem lekarza. Pacjent powinien być możliwie stabilny; przez około 10 dni można stosować duże dawki wziewne łącznie z poprzednią terapią doustną, a następnie stopniowo zmniejszać dawkę doustnego steroidu. Nagle przerwanie długotrwałej terapii steroidowej może być niebezpieczne i powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, budezonid może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Najczęściej obserwowane objawy obejmują:

• zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardła (kandydoza) – zapobiega się im przez płukanie jamy ustnej po inhalacji,
• podrażnienie gardła, kaszel, chrypka, bezgłos,
• u pacjentów z POChP – ryzyko zapalenia płuc.

Mniej często mogą wystąpić zmiany widzenia (zaćma, nieostre widzenie), zaburzenia psychiczne, skurcze mięśni, drżenia, depresja lub niepokój. Rzadko obserwowano reakcje nadwrażliwości, obrzęki naczynioruchowe, łatwe powstawanie siniaków, zahamowanie czynności nadnerczy oraz spowolnienie wzrostu u dzieci. W razie wystąpienia objawów ciężkiej reakcji alergicznej, gwałtownego pogorszenia oddychania lub innych ciężkich działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Postępowanie w przypadku przedawkowania i pominięcia dawki

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Nie należy samodzielnie zwiększać dawki ani stosować podwójnych dawek w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeżeli dawka została pominięta, kontynuować stosowanie zgodnie z zaleceniem lekarza bez podwajania kolejnej dawki.

Ciąża i karmienie piersią

Kobiety planujące ciążę, będące w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować stosowanie leku z lekarzem. Decyzja o stosowaniu powinna uwzględniać korzyści terapeutyczne dla matki oraz potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia. W razie zajścia w ciążę podczas leczenia należy jak najszybciej powiadomić lekarza.

Przechowywanie

Preparat przechowywać w temperaturze do 30°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu. Zużytych leków nie wyrzucać do kanalizacji ani do odpadów domowych — zapytać farmaceutę o sposób bezpiecznego usunięcia.

Recepta online na Pulmicort Turbuhaler

Pulmicort Turbuhaler jest lekiem wydawanym na receptę. W niektórych systemach opieki zdrowotnej możliwe jest uzyskanie recepty online po konsultacji lekarskiej i weryfikacji wskazań. Pulmicort Turbuhaler recepta online lub e‑recepta na Pulmicort Turbuhaler może być wygodnym rozwiązaniem dla pacjentów stosujących przewlekłą terapię, jednak decyzję o wypisaniu recepty musi podjąć lekarz po ocenie stanu zdrowia i aktualnego leczenia.

Podsumowanie i ważne zalecenia

Pulmicort Turbuhaler (budezonid) jest skutecznym lekiem przeciwzapalnym stosowanym w kontroli astmy i w wybranych przypadkach POChP. Kluczowe zasady bezpiecznego stosowania to przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza, regularne monitorowanie efektów leczenia, płukanie jamy ustnej po inhalacji oraz stosowanie najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej. W razie wystąpienia objawów niepożądanych lub braku poprawy należy skonsultować się z lekarzem.

FAQ

Jak poprawnie przygotować i załadować Turbuhaler przed pierwszym użyciem?

Przed pierwszym użyciem zdjąć pokrywę i przekręcić pokrętło inhalatora kilkakrotnie w obie strony aż do usłyszenia kliknięcia; inhalator jest wtedy gotowy do podawania dawek. Dokładna instrukcja znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.

Czy po inhalacji trzeba płukać jamę ustną i dlaczego?

Tak — po każdej inhalacji zaleca się wypłukanie jamy ustnej wodą bez połykania, co zmniejsza ryzyko wystąpienia grzybicy jamy ustnej i gardła (kandydozy) oraz zmniejsza ryzyko chrypki.

Czy Pulmicort Turbuhaler można stosować jako lek doraźny przy nagłym ataku astmy?

Nie. Preparat jest przeznaczony do długotrwałej kontroli stanu zapalnego i nie zapewnia szybkiego działania przeciwskurczowego. W przypadku ostrego napadu należy stosować szybkie leki rozszerzające oskrzela i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Jakie działania niepożądane są najczęściej obserwowane?

Najczęściej występują zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardła, podrażnienie gardła, kaszel i chrypka. Rzadziej mogą pojawić się objawy ogólnoustrojowe związane ze stosowaniem steroidów, dlatego należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

Czy dzieci mogą stosować Pulmicort Turbuhaler i czy istnieją specjalne zalecenia?

Tak — preparat jest dopuszczony do leczenia astmy u dzieci w wieku 6 lat i starszych. U dzieci zaleca się regularne monitorowanie wzrostu podczas długotrwałej terapii wziewnymi glikokortykosteroidami oraz stosowanie najniższej skutecznej dawki.

Co zrobić, jeśli inhalator wydaje się pusty lub działa inaczej niż zwykle?

Sprawdzić okienko kontrolne dawek; pojawienie się czerwonego znaku oznacza, że pozostało około 20 dawek, a osiągnięcie dolnego brzegu czerwonego paska świadczy o konieczności wymiany inhalatora. W razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Kiedy należy skontaktować się z lekarzem podczas stosowania tego leku?

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy ciężkiej reakcji alergicznej, nasilona trudność w oddychaniu po inhalacji, objawy infekcji płuc (gorączka, wzrost wydzieliny i zmiana jej barwy) lub objawy sugerujące zahamowanie nadnerczy czy inne ciężkie działania niepożądane.