Promazin Jelfa

Co to jest Promazin Jelfa?

Promazin Jelfa to lek zawierający promazyny chlorowodorek należący do grupy neuroleptyków (pochodne fenotiazyny). Ma działanie przeciwpsychotyczne i umiarkowanie uspokajające; wykazuje także słabe działanie przeciwwymiotne i przeciwautystyczne. W praktyce klinicznej stosowany jest krótkotrwale jako lek wspomagający w ostrej poprawie pobudzenia psychoruchowego oraz w leczeniu pobudzenia i lęku u osób w podeszłym wieku.

Jak działa?

Substancja czynna promazyna działa głównie poprzez blokowanie receptorów dopaminowych w ośrodkowym układzie nerwowym, co tłumi objawy psychotyczne i prowadzi do uspokojenia pacjenta. Dodatkowo jej działanie antycholinergiczne i przeciwhistaminowe przyczynia się do sedacji. Efekt przeciwdrgawkowy nie jest charakterystyczny; wręcz przeciwnie, promazyna może obniżać próg drgawkowy i wymaga ostrożności u osób z padaczką.

Wskazania

Promazin Jelfa jest stosowany krótkotrwale jako leczenie wspomagające umiarkowanego lub ciężkiego pobudzenia psychoruchowego oraz w celu kontrolowania pobudzenia i niepokoju u osób w podeszłym wieku. Zastosowanie powinno być zawsze rozważone i nadzorowane przez lekarza.

Przeciwwskazania i sytuacje wymagające ostrożności

Stosowania leku należy unikać, gdy występuje nadwrażliwość na promazynę, inne pochodne fenotiazyny lub inne składniki preparatu. Nie można stosować leku u pacjentów w stanie śpiączki, z guzami chromochłonnymi, ciężką niewydolnością wątroby lub nerek, agranulocytozą, ciężką niewydolnością krążenia, chorobą Parkinsona, po przebytym złośliwym zespole neuroleptycznym oraz u kobiet karmiących piersią. Leku nie należy stosować u dzieci.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami serca, skłonnością do zaburzeń rytmu (w tym predyspozycją do wydłużenia odstępu QT), u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, z przewlekłymi zaburzeniami układu oddechowego (w tym astmą czy rozedmą), z padaczką lub obniżonym progiem drgawkowym oraz u osób w podeszłym wieku (ryzyko hipoterma/hipertermia, niedociśnienia ortostatycznego, pozapiramidowych zaburzeń ruchowych). Przed rozpoczęciem leczenia pacjent powinien poinformować lekarza o istniejących chorobach i przyjmowanych lekach.

Interakcje z innymi lekami i alkoholem

Promazyna może wchodzić w istotne interakcje z wieloma preparatami. Działanie sedatywne promazyny nasila alkohol oraz leki uspokajające, barbiturany, opioidy czy leki nasenne, co zwiększa ryzyko depresji ośrodka oddechowego. W połączeniu z inhibitorami monoaminooksydazy lub trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi możliwe jest nasilenie działania uspokajającego i efektów antycholinergicznych. Leki antycholinergiczne mogą zmniejszać jej działanie przeciwpsychotyczne.

Promazyna może osłabiać odpowiedź na leki przeciwcukrzycowe, zaburzać działanie leków przeciwpadaczkowych oraz nasilać efekty leków przeciwnadciśnieniowych. Jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QT (np. niektóre przeciwarytmiczne, przeciwdepresyjne, inne neuroleptyki) zwiększa ryzyko arytmii. Stosowanie z lekami uszkadzającymi szpik kostny (np. niektóre cytostatyki, niektóre antybiotyki, karbamazepina) zwiększa ryzyko agranulocytozy.

Ze względu na ryzyko klinicznych interakcji, wszystkie przyjmowane leki, w tym dostępne bez recepty preparaty i suplementy, powinny być zgłoszone lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia promazyną. Nie należy spożywać alkoholu podczas terapii.

Dawkowanie i sposób podawania

Lek należy stosować wyłącznie według zaleceń lekarza. W leczeniu pobudzenia psychoruchowego typowa dawka to zazwyczaj 100–200 mg cztery razy na dobę; leczenie zaczyna się od mniejszych dawek, które stopniowo zwiększa się do dawki optymalnej. Przerwy między dawkami zwykle wynoszą 6–8 godzin. U niektórych pacjentów stosuje się jednorazową dużą dawkę przed snem.

W leczeniu pobudzenia i niepokoju u osób w podeszłym wieku zaleca się rozpoczęcie od niższej dawki: początkowo 25 mg, a w razie potrzeby do 50 mg cztery razy na dobę, z zachowaniem stopniowego zwiększania dawki. Osoby w podeszłym wieku zwykle otrzymują połowę dawki początkowej i powinny być leczone pod ścisłym nadzorem lekarza.

W przypadku pominięcia dawki przyjąć ją jak najszybciej, chyba że zbliża się pora kolejnej dawki — wtedy pominąć dawkę pominiętą; nie stosować dawki podwójnej. Odstawienie leku po długotrwałym leczeniu powinno być stopniowe, aby zmniejszyć ryzyko ostrych objawów odstawiennych i nawrotu objawów.

Możliwe działania niepożądane

Jak wszystkie leki, promazyna może powodować działania niepożądane, choć nie u wszystkich one wystąpią. Najczęściej obserwuje się zaburzenia układu nerwowego, w tym objawy pozapiramidowe (parksonizm, akatyzja, dystonie), późne dyskinezy przy długotrwałym stosowaniu, a także senność i zaburzenia koncentracji. W rzadkich przypadkach może wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny, objawiający się gorączką, sztywnością mięśni, zaburzeniami świadomości i niestabilnością układu autonomicznego — w takim przypadku konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska.

Inne objawy to reakcje alergiczne skórne, nadwrażliwość na światło, zmiany barwnikowe skóry lub odkładanie barwnika w oku, zaburzenia rytmu serca i EKG (wydłużenie odstępu QT i inne zmiany), zaburzenia endokrynologiczne (mlekotok, ginekomastia, zaburzenia miesiączkowania), zaburzenia hematologiczne (agranulocytoza, leukopenia) oraz zaburzenia wątroby (żółtaczka zastoinowa). W razie pojawienia się niewyjaśnionej gorączki, osłabienia czy objawów sugerujących infekcję zalecane jest szybkie wykonanie badań krwi.

Przedawkowanie

Przedawkowanie promazyny może powodować głęboką sedację, znaczny spadek ciśnienia tętniczego, depresję oddechową, a w ciężkich przypadkach śpiączkę i uogólnione drgawki toniczno-kloniczne. W razie podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się na izbę przyjęć. Nie należy podawać adrenaliny pacjentom po przedawkowaniu promazyny.

Postępowanie w razie wystąpienia działań niepożądanych i monitorowanie

Podczas leczenia rekomenduje się okresowe badania krwi, monitorowanie czynności wątroby oraz kontrolę stanu serca (EKG) zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka zaburzeń rytmu. W przypadku wystąpienia objawów pozapiramidowych, zaburzeń hematologicznych, żółtaczki, silnych zaburzeń rytmu czy ciężkich reakcji alergicznych, leczenie należy przerwać i zasięgnąć porady lekarskiej. Przy długotrwałym stosowaniu konieczna jest kontrola okulistyczna ze względu na ryzyko zmian barwnikowych w oku oraz ocena układu ruchowego ze względu na możliwość późnych dyskinezy.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia

Promazyny nie należy stosować w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, chyba że korzyści przewyższają ryzyko i lekarz uzna to za konieczne. Stosowanie leku w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane — promozyna przenika do mleka i może zaszkodzić dziecku.

Przechowywanie

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niedostępnym dla dzieci. Nie używać po upływie terminu ważności umieszczonego na opakowaniu. Nie wyrzucać leku do kanalizacji ani do odpadów domowych; zapytać farmaceutę o sposób bezpiecznego usunięcia niewykorzystanych leków.

Skład i postać

Lek dostępny jest w postaci tabletek drażowanych zawierających promazyny chlorowodorek w dawkach 25 mg, 50 mg i 100 mg. Tabletki występują w różnych kolorach w zależności od dawki i pakowane są po 60 sztuk w opakowaniu.

Recepta online na Promazin Jelfa

Promazin Jelfa jest lekiem wydawanym na receptę. W przypadku potrzeby kontynuacji leczenia lub wystąpienia nowych objawów należy skonsultować się z lekarzem, który oceni zasadność terapii i wystawi receptę. W niektórych sytuacjach możliwe jest uzyskanie promozyny w ramach konsultacji zdalnej — warto wówczas omówić z lekarzem historię choroby i dotychczasowe badania przed wystawieniem recepty online na Promazin Jelfa.

Najważniejsze zalecenia dla pacjenta

Przed zastosowaniem leku poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, chorobach współistniejących (zwłaszcza serca, wątroby, nerek, padaczki) oraz o tym, czy jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Unikaj alkoholu podczas terapii. Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn bez konsultacji z lekarzem, jeżeli lek powoduje senność lub zaburzenia koncentracji. Przy długotrwałym leczeniu regularnie kontroluj morfologię krwi, czynność wątroby i, jeśli zalecone, EKG. W razie wystąpienia objawów niepożądanych skontaktuj się z lekarzem.

FAQ

Czy Promazin Jelfa jest lekiem na receptę?

Tak. Promazin Jelfa jest lekiem wydawanym na receptę i stosowanie go wymaga nadzoru lekarza.

Jak szybko zaczyna działać promazyna?

Efekt uspokajający może wystąpić stosunkowo szybko po podaniu, jednak pełne działanie terapeutyczne zależy od dawkowania i indywidualnej reakcji pacjenta. Dawkowanie i częstotliwość podawania ustala lekarz.

Jakie są najważniejsze działania niepożądane, na które trzeba uważać?

Należą do nich objawy pozapiramidowe (np. drżenie, spowolnienie ruchów), senność, zaburzenia rytmu serca, reakcje alergiczne, agranulocytoza oraz w rzadkich przypadkach złośliwy zespół neuroleptyczny; w razie niepokojących objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Czy mogę pić alkohol podczas stosowania tego leku?

Nie. Alkohol nasila depresyjny wpływ leku na ośrodkowy układ nerwowy i zwiększa ryzyko poważnych działań niepożądanych, w tym zaburzeń oddychania.

Co zrobić, gdy pomyliłem dawki lub je pominąłem?

Jeśli pominiesz dawkę, zażyj ją jak najszybciej, chyba że wkrótce następuje pora kolejnej dawki — wtedy pominąć dawkę i nie stosować podwójnej. Przy wątpliwościach skontaktuj się z lekarzem.

Czy lek jest bezpieczny u osób starszych?

U osób w podeszłym wieku zaleca się ostrożność i niższe dawki (zwykle połowa dawki początkowej). Osoby starsze są bardziej narażone na działania niepożądane, takie jak niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia termoregulacji i pozapiramidowe zaburzenia ruchowe; leczenie powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem.

Kiedy należy wykonać badania kontrolne podczas terapii?

Zaleca się okresową kontrolę morfologii krwi (ze względu na ryzyko agranulocytozy), ocenę czynności wątroby i, w razie wskazań, badanie EKG, szczególnie u pacjentów z chorobami serca lub przyjmujących leki wydłużające odstęp QT.