Pranosin 50 mg/ml

Opis preparatu

Pranosin to syrop zawierający substancję czynną inozynę pranobeks (inozyny pranobeksu) w stężeniu 50 mg/ml. Preparat wykazuje działanie przeciwwirusowe oraz immunomodulujące, co oznacza, że wspomaga mechanizmy obronne organizmu. Produkt występuje w postaci płynnej, o malinowym smaku, przeznaczonej do stosowania doustnego.

Wskazania

Lek stosuje się wspomagająco u osób z obniżoną odpornością w przypadku nawracających zakażeń górnych dróg oddechowych. Stosowanie powinno przebiegać zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty; jeśli po 5–14 dniach nie nastąpi poprawa, należy skonsultować się z lekarzem.

Mechanizm działania

Inozyna pranobeks jest związkiem o właściwościach przeciwwirusowych i immunomodulujących. Działa poprzez wpływ na układ odpornościowy, zwiększając odpowiedź obronną organizmu wobec zakażeń wirusowych oraz ułatwiając kontrolę replikacji wirusów. Działanie to przekłada się na zmniejszenie nasilenia objawów i skrócenie czasu trwania infekcji przy odpowiednim stosowaniu.

Przeciwwskazania

Pranosin nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na inozynę pranobeks lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu (m.in. sacharozę, parabeny, składniki aromatu, etanol). Preparatu nie należy stosować u pacjentów, u których aktualnie występuje napad dny moczanowej lub u których badania wykazały podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przebytej lub aktualnej dnie moczanowej, kamicy nerkowej oraz zaburzeniach czynności nerek. Lek może powodować przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu; u pacjentów z zaburzoną funkcją nerek konieczna jest regularna kontrola badań laboratoryjnych.

Jeśli podczas stosowania pojawią się objawy reakcji alergicznej — wysypka, świąd, obrzęk twarzy, trudności w oddychaniu — leczenie należy przerwać i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 1. roku życia.

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem stosowania należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Szczególną ostrożność wymagają leki związane z metabolizmem kwasu moczowego (np. allopurynol) oraz środki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, w tym niektóre diuretyki (furosemid, torasemid, kwas etakrynowy, hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid). Preparat może także wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na układ immunologiczny (np. leki stosowane po przeszczepieniu) oraz zydowudyną (AZT) stosowaną w leczeniu zakażenia HIV. W razie wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Ciąża i karmienie piersią

Informacja dostępna w ulotce zaleca, aby pacjentka będąca w ciąży, karmiąca piersią, planująca ciążę lub podejrzewająca ciążę skonsultowała stosowanie preparatu z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem leczenia. Decyzja o zastosowaniu powinna uwzględniać ocenę korzyści i potencjalnego ryzyka.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn

Pranosin nie ma istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługi maszyn.

Skład jakościowy i ilościowy

1 ml syropu zawiera 50 mg inozyny pranobeksu. Substancje pomocnicze obejmują m.in. sacharozę (625 mg w 1 ml), metylu i propylu parahydroksybenzoesan (E218, E216), sodu cytrynian, wodę oczyszczoną oraz aromat malinowy zawierający m.in. etanol i glikol propylenowy. Zawartość sacharozy należy uwzględnić u pacjentów z zaburzeniami metabolicznymi, w tym cukrzycą.

Dawkowanie

Leczenie należy prowadzić zgodnie z zaleceniami lekarza lub zgodnie z informacją w ulotce. Preparat podaje się doustnie. Dawkę dobową oblicza się na podstawie masy ciała pacjenta i dzieli na 3 lub 4 dawki podzielone w ciągu doby.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka wynosi 50 mg inozyny pranobeksu na kg masy ciała na dobę (1 ml syropu na 1 kg m.c.), zwykle ok. 60 ml syropu na dobę, podawane w 3 dawkach po 20 ml lub w 4 dawkach po 15 ml. Dawka maksymalna: 80 ml syropu na dobę (4 g inozyny pranobeksu).

Dzieci powyżej 1. roku życia: zalecana dawka to 50 mg na kg masy ciała na dobę (1 ml/kg/dobę) podzielona na 3 lub 4 dawki. Orientacyjne dawkowanie w zależności od masy ciała (przykładowo):

10–14 kg: 3 × 5 ml; 15–20 kg: 3 × 5–7,5 ml; 21–30 kg: 3 × 7,5–10 ml; 31–40 kg: 3 × 10–15 ml; 41–50 kg: 3 × 15–17,5 ml. Do odmierzania dawki używać miarki dołączonej do opakowania.

Czas leczenia zwykle wynosi 5–14 dni; zaleca się kontynuację jeszcze 1–2 dni po ustąpieniu objawów. W razie braku poprawy po 5–14 dniach należy skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Dotychczas nie opisano przypadków przedawkowania. W razie podejrzenia przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem lub służbami medycznymi. Postępowanie polega na monitorowaniu stanu pacjenta i objawowym leczeniu pod nadzorem specjalisty.

Pominięcie dawki

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją jak najszybciej, chyba że zbliża się pora kolejnej dawki — nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Pranosin może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Należy natychmiast przerwać leczenie i zgłosić się do lekarza, jeżeli wystąpią objawy reakcji alergicznej: nagle pojawiający się świszczący oddech, trudności w oddychaniu, obrzęk powiek, twarzy lub warg, rozległa wysypka lub silny świąd.

Często obserwowane działania niepożądane obejmują: przejściwe zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu. Częściej odnotowuje się także: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wzrost stężenia mocznika, wysypkę, świąd, bóle stawów, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, zmęczenie, bóle głowy, zawroty głowy. Rzadziej mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, zaparcie) oraz objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (senność, nerwowość, bezsenność).

Podczas długotrwałego leczenia (≥ 3 miesięcy) konieczne są regularne badania krwi oraz kontrola funkcji nerek i wątroby; długotrwałe stosowanie może zwiększać ryzyko powstawania kamieni nerkowych.

Przechowywanie

Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30°C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na etykiecie. Okres ważności po pierwszym otwarciu butelki wynosi 2 lata. Leki niewykorzystane należy utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami, nie wyrzucać do kanalizacji ani odpadów domowych.

Co zawiera opakowanie

Syrop w butelce o pojemności 150 ml wraz z miarką dozującą (15 ml) i ulotką dla pacjenta. Syrop jest przezroczysty, bezbarwny lub lekko żółty, o malinowym zapachu i słodkim smaku.

Wskazówki praktyczne dla pacjenta

Stosuj lek zgodnie z zaleceniami dawkowania. U pacjentów z cukrzycą uwzględnij zawartość sacharozy w preparacie. W przypadku stosowania diuretyków, leków na dnę moczanową lub leków immunosupresyjnych poinformuj o tym lekarza. Jeśli po kilku dniach leczenia nie ma poprawy lub objawy się nasilają, zgłoś się do lekarza.

FAQ: Czy mogę stosować Pranosin przy dnie moczanowej?

Nie. Preparatu nie należy stosować w trakcie napadu dny moczanowej ani u pacjentów z udokumentowanym podwyższonym stężeniem kwasu moczowego bez konsultacji z lekarzem, ponieważ lek może powodować jego przejściowy wzrost.

FAQ: Jak długo należy przyjmować syrop?

Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni; zależy to od nasilenia objawów oraz reakcji organizmu. Po ustąpieniu objawów zaleca się kontynuację stosowania jeszcze przez 1–2 dni. Jeśli po 5–14 dniach nie ma poprawy, skontaktuj się z lekarzem.

FAQ: Czy można podawać syrop małym dzieciom?

Syrop można stosować u dzieci powyżej 1. roku życia, przy czym dawkę ustala się na podstawie masy ciała (1 ml/kg/dobę, podzielone na 3–4 dawki). Nie stosować u niemowląt poniżej 1 roku życia.

FAQ: Czy mogę prowadzić samochód po zażyciu leku?

Pranosin nie ma istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługi maszyn, jednak w razie wystąpienia zawrotów głowy lub senności nie należy prowadzić pojazdów.

FAQ: Jakie badania są potrzebne przy długotrwałym stosowaniu?

W przypadku leczenia trwającego 3 miesiące lub dłużej lekarz powinien zlecić regularne badania krwi oraz kontrolę funkcji nerek i wątroby; konieczna jest także obserwacja pod kątem tworzenia się kamieni nerkowych.

FAQ: Co zrobić w przypadku reakcji alergicznej?

W razie wystąpienia wysypki, obrzęku twarzy, trudności w oddychaniu lub innych objawów alergii, natychmiast przerwij stosowanie leku i zgłoś się do lekarza lub na najbliższy oddział ratunkowy.