Memolek 10 mg

Wprowadzenie

Memolek to lek zawierający memantynę w postaci chlorowodorku, stosowany u pacjentów z otępieniem w przebiegu choroby Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Preparat wpływa na określone receptory w mózgu, co może poprawić przekazywanie impulsów nerwowych związanych z pamięcią i procesem uczenia się. Poniższy opis wyjaśnia mechanizm działania, wskazania, najważniejsze przeciwwskazania, schemat dawkowania, możliwe działania niepożądane oraz praktyczne informacje dla pacjenta i opiekuna.

Co to jest i jak działa memantyna

Substancją czynną preparatu jest memantyna, będąca antagonistą receptorów NMDA (receptorów kwasu N-metylo-D-asparaginowego). Receptory NMDA odgrywają istotną rolę w przekaźnictwie glutaminergicznym, które jest ważne dla procesów uczenia się i pamięci. W przebiegu choroby Alzheimera dochodzi do zaburzeń tego przekaźnictwa. Memantyna stabilizuje aktywność receptorów NMDA, przeciwdziałając nadmiernej stymulacji i potencjalnemu uszkodzeniu komórek nerwowych, co może przełożyć się na częściową poprawę funkcji poznawczych i zachowania u pacjentów z umiarkowanym i ciężkim otępieniem.

Wskazania

Memolek stosuje się u dorosłych pacjentów w leczeniu otępienia w przebiegu choroby Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Przed rozpoczęciem leczenia: przeciwwskazania i środki ostrożności

Kiedy nie stosować leku

Leku nie należy przyjmować w przypadku uczulenia na memantynę lub na którykolwiek z pozostałych składników preparatu. W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać terapię i skonsultować się z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem memantyny należy omówić z lekarzem historię chorób, w szczególności jeśli pacjent miał napady padaczkowe, niedawno przeszedł zawał mięśnia sercowego, cierpi na zastoinową niewydolność serca lub ma niekontrolowane nadciśnienie tętnicze. W tych sytuacjach leczenie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, z regularną oceną efektów terapii.

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek wymagają szczególnej uwagi. Lekarz powinien monitorować czynność nerek i, w razie potrzeby, dostosować dawkowanie. U osób ze stwierdzoną nerkową kwasicą cewkową lub ciężkimi infekcjami dróg moczowych może być konieczna modyfikacja dawkowania.

Interakcje z innymi lekami

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym tych stosowanych doraźnie. Jednoczesne stosowanie memantyny z innymi antagonistami receptorów NMDA (np. amantadyna, ketamina, dekstrometorfan) należy unikać ze względu na możliwość nasilania działań niepożądanych lub zmiany działania leku. Ponadto memantyna może wpływać na działanie lub wymagać dostosowania dawki przy stosowaniu m.in. dantrolenu, baklofenu, cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, leków moczopędnych zawierających hydrochlorotiazyd oraz leków przeciwdrgawkowych, barbituranów, agonistów dopaminergicznych, neuroleptyków i doustnych leków przeciwzakrzepowych. Zawsze konsultuj się z lekarzem przed wprowadzeniem nowego leku do terapii.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy ustalić z lekarzem i ściśle go przestrzegać. Zalecana dawka podtrzymująca dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, dawkę zwiększa się stopniowo w ciągu czterech tygodni według typowego schematu:

1. tydzień: 1 tabletka 5 mg raz na dobę; 2. tydzień: 1 tabletka 10 mg raz na dobę; 3. tydzień: 1 tabletka 15 mg raz na dobę; 4. tydzień i kolejne: 2 tabletki 10 mg raz na dobę (łącznie 20 mg na dobę). Należy pamiętać, że osiągnięcie dawek 5 mg i 15 mg może być możliwe tylko przy użyciu produktów dostępnych w różnych dawkach na rynku; opisany preparat jest dostępny w dawce 10 mg.

Tabletki przyjmuje się doustnie, raz na dobę, najlepiej o tej samej porze. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków, popijając wodą. Leczenie powinno być kontynuowane tak długo, jak przynosi wymierne korzyści, a decyzję o kontynuacji podejmuje lekarz prowadzący.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lekarz indywidualnie ustala odpowiednie dawkowanie oraz plan monitorowania czynności nerek. Może być konieczne częstsze kontrolowanie parametrów nerkowych i dostosowanie dawki.

Przypadkowe pominięcie dawki i przedawkowanie

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze; nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Przyjmowanie pojedynczej większej niż zalecana dawki na ogół nie powoduje poważnych konsekwencji, jednak może nasilić działania niepożądane. W razie znacznego przedawkowania konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, memantyna może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Najczęściej zgłaszane działania obejmują ból głowy, senność, zaparcia, podwyższone stężenia enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, podwyższenie ciśnienia krwi oraz nadwrażliwość na lek. Rzadziej obserwowano zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca oraz zakrzepicę żylną.

Bardzo rzadko opisano napady padaczkowe. Istnieją również doniesienia o zapaleniu trzustki, zapaleniu wątroby oraz reakcjach psychotycznych, dla których częstość występowania nie jest określona. Choroba Alzheimera sama w sobie wiąże się z ryzykiem depresji i myśli samobójczych; u pacjentów leczonych memantyną odnotowano takie zgłoszenia. W przypadku nasilenia niepokojących objawów należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Nie ma szczególnych warunków przechowywania; jednak odpady lekowe należy usuwać zgodnie z zaleceniami farmaceuty, nie wyrzucać ich do kanalizacji ani do odpadów domowych.

Praktyczne informacje dla pacjenta i opiekuna

Memantyna jest lekiem przeznaczonym do stosowania na zlecenie lekarza. Przed rozpoczęciem terapii omów z lekarzem lub farmaceutą historię chorób i aktualnie stosowane leki. Zachowaj opakowanie i ulotkę na wypadek potrzeby przypomnienia dawkowania lub składu preparatu. W przypadku przyjęcia do szpitala poinformuj personel medyczny o przyjmowaniu memantyny. Jeśli pojawią się działania niepożądane lub objawy niepokojące, zgłoś je lekarzowi prowadzącemu.

Recepta online na Memolek

Memolek jest lekiem wydawanym na receptę. W sytuacji, gdy kontynuacja terapii jest wskazana przez lekarza, istnieje możliwość uzyskania e-recepty na Memolek po konsultacji z lekarzem prowadzącym lub innym uprawnionym specjalistą. Decyzję o przepisaniu leku i ewentualnym dostosowaniu dawkowania podejmuje lekarz na podstawie oceny stanu klinicznego pacjenta.

FAQ

Czy Memolek można stosować u dzieci i młodzieży?

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia. Bezpieczeństwo i skuteczność w tej grupie wiekowej nie zostały ustalone.

Co zrobić, jeśli pacjent ma problemy z nerkami?

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek powinni być monitorowani przez lekarza, który może zmodyfikować dawkowanie. Regularne badania czynności nerek są wskazane podczas terapii.

Czy lek wpływa na możliwość prowadzenia pojazdów?

Memolek może wpływać na szybkość reakcji i zdolność koncentracji, dlatego decyzję o prowadzeniu pojazdów lub obsłudze maszyn należy uzależnić od oceny lekarza oraz stanu pacjenta.

Jak postępować w razie pominięcia dawki?

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze i nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak zgłaszać działania niepożądane?

Wszystkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi lub farmaceucie. Zgłaszanie działań niepożądanych pomaga w gromadzeniu informacji o bezpieczeństwie stosowania leków.

Czy można przyjmować lek razem z innymi lekami na Alzheimera?

Współstosowanie z innymi preparatami powinno być skonsultowane z lekarzem. Niektóre leki wpływają na metabolizm lub nasilenie działań niepożądanych memantyny, dlatego konieczna jest ocena interakcji przez specjalistę.