Deprexolet 60 mg

Czym jest Deprexolet?

Deprexolet to lek przeciwdepresyjny zawierający mianseryny chlorowodorek jako substancję czynną. Stosowany jest w leczeniu zaburzeń depresyjnych, których głównym objawem jest obniżony nastrój. Działanie terapeutyczne wynika ze wpływu na neuroprzekaźniki w mózgu, co u części pacjentów przywraca równowagę i poprawia samopoczucie. Pełne efekty leczenia zwykle pojawiają się po kilku tygodniach systematycznego stosowania.

Jak działa?

Mianseryna to lek z grupy przeciwdepresyjnych, który oddziałuje na układ serotoninergiczny i noradrenergiczny. Poprzez modulację przekaźnictwa chemicznego w mózgu może przeciwdziałać objawom depresji, takim jak obniżony nastrój, apatia czy zaburzenia snu. Przywrócenie równowagi neuroprzekaźników stopniowo poprawia nastrój i funkcjonowanie pacjenta; pierwsze zmiany często pojawiają się po 2–4 tygodniach terapii.

Wskazania

Deprexolet jest wskazany do leczenia stanów depresyjnych, w których dominującym objawem jest obniżenie nastroju oraz inne towarzyszące symptomy depresji.

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować, jeżeli występuje uczulenie na mianserynę lub którykolwiek składnik preparatu, w stanach maniakalnych, w ciężkiej niewydolności wątroby oraz podczas stosowania inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) lub w ciągu dwóch tygodni po ich odstawieniu. Niewłaściwe kojarzenie z inhibitorami MAO może prowadzić do ciężkich i potencjalnie zagrażających życiu interakcji.

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem terapii konieczna jest konsultacja z lekarzem, zwłaszcza gdy u pacjenta stwierdzono padaczkę, cukrzycę, choroby wątroby lub nerek, problemy z oddawaniem moczu związane z przerostem gruczołu krokowego, schorzenia sercowo‑naczyniowe (np. zaburzenia rytmu serca, niedawny zawał) czy jaskrę. Należy także zwrócić uwagę na ryzyko wystąpienia hipomanii u osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Lek może powodować senność i zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.

Ryzyko samobójcze

U pacjentów z depresją i zaburzeniami lękowymi istnieje zwiększone ryzyko myśli samobójczych i samookaleczeń, szczególnie na początku leczenia (zwykle pierwsze 2–4 tygodnie) oraz przy zmianie dawki. Ryzyko to jest wyższe u osób, które wcześniej miały takie myśli oraz u młodych dorosłych poniżej 25. roku życia. W razie pojawienia się myśli samobójczych lub pogorszenia nastroju należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Interakcje z innymi lekami

Deprexolet nie powinien być stosowany łącznie z inhibitorami MAO ani przed upływem dwóch tygodni od ich odstawienia. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwpadaczkowych (np. karbamazepina, fenytoina), leków wpływających na krzepliwość (np. warfaryna), leków mogących wydłużać odstęp QT serca (niektóre antybiotyki, leki przeciwpsychotyczne) oraz innych preparatów wpływających na ośrodkowy układ nerwowy. Przy łączeniu terapii może być wskazane monitorowanie parametrów laboratoryjnych, w tym obrazu krwi i aktywności wątroby.

Dawkowanie

Zazwyczaj terapię rozpoczyna się od mniejszej dawki, najczęściej 30 mg na dobę, a następnie można ją zwiększyć do 60–90 mg na dobę, w zależności od nasilenia objawów i reakcji pacjenta. Tabletki najlepiej przyjmować codziennie o tej samej porze; najczęściej zaleca się podanie w pojedynczej dawce wieczorem przed snem ze względu na uczucie senności. W razie konieczności lekarz może zdecydować o podzieleniu dawki (rano i wieczorem). Dawkowanie u osób starszych powinno być indywidualnie dostosowane, zwykle zaczynając od 30 mg na dobę.

Instrukcja stosowania

Tabletki połyka się w całości lub po podzieleniu na połowy (jeśli tak zaleci lekarz), popijając niewielką ilością wody. Nie należy nagle przerywać leczenia, ponieważ odstawienie może wywołać objawy takie jak zawroty głowy, pobudzenie, niepokój, bóle głowy czy nudności; lekarz wskaże sposób stopniowego zmniejszania dawki. W przypadku pominięcia dawki nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu jej uzupełnienia; postępować według zaleceń zamieszczonych w ulotce lub instrukcji lekarza.

Przedawkowanie

W razie przyjęcia dawki większej niż zalecana należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego. Objawy przedawkowania mogą obejmować przedłużającą się ospałość, senność, zawroty głowy, omdlenia oraz zaburzenia rytmu serca, w tym torsade de pointes, które mogą zagrażać życiu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Deprexolet może powodować działania niepożądane. Spośród zgłaszanych efektów wymienia się m.in. obniżenie ciśnienia przy zmianie pozycji ciała (zawroty, mroczki, omdlenia), drgawki, hipomanię, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, obrzęki obwodowe, żółtaczka sugerująca zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, zwolnienie czynności serca, złośliwy zespół neuroleptyczny, bóle stawów, zespół niespokojnych nóg oraz wysypki. Mogą wystąpić również ospałość, wzrost masy ciała oraz myśli samobójcze. W rzadkich przypadkach opisano zmniejszenie liczby białych krwinek, co może zwiększać podatność na infekcje — w przypadku gorączki, bólu gardła czy owrzodzeń jamy ustnej konieczny jest pilny kontakt z lekarzem i badanie krwi.

Monitorowanie i badania

Przed i w trakcie leczenia lekarz może zlecić badania krwi (m.in. morfologia, enzymy wątrobowe), a w niektórych przypadkach kontrolę EKG, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi chorobami serca lub przy stosowaniu innych leków wydłużających odstęp QT. Współpraca z lekarzem i zgłaszanie niepokojących objawów pozwalają na bezpieczniejsze prowadzenie terapii.

Ciąża i karmienie piersią

Decyzję o zastosowaniu leku w okresie ciąży lub karmienia piersią należy podjąć po ocenie korzyści dla matki i potencjalnego ryzyka dla płodu lub noworodka. Dane wskazują, że mianseryna przenika do mleka matki w niewielkich ilościach; jednak konieczna jest indywidualna ocena sytuacji przez lekarza prowadzącego.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Deprexolet może powodować senność i osłabienie zdolności psychomotorycznych. Nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługi maszyn do czasu ustalenia, jak lek wpływa na sprawność pacjenta.

Przechowywanie

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności. Brak specjalnych wymagań dotyczących warunków przechowywania poza zabezpieczeniem przed dostępem dzieci.

Recepta online na Deprexolet

Deprexolet jest lekiem dostępnym wyłącznie na receptę. W niektórych systemach opieki zdrowotnej możliwe jest uzyskanie e‑recepty po konsultacji z lekarzem, jednak decyzję o przepisaniu preparatu podejmuje specjalista po ocenie stanu zdrowia i historii choroby. Usługa wystawienia recepty online nie zastępuje pełnej konsultacji medycznej ani badań wymaganych przy rozpoznaniu depresji.

Najważniejsze wskazówki dla pacjenta

Przestrzegaj zaleceń lekarza i nie przerywaj nagle leczenia. Informuj o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym dostępnych bez recepty preparatach i suplementach. Zwracaj uwagę na objawy sugerujące nasilenie depresji, myśli samobójcze, objawy zakażenia (np. gorączka, ból gardła) lub żółtaczkę — w przypadku ich wystąpienia skontaktuj się natychmiast z lekarzem.

FAQ

Jak długo trzeba czekać na efekt działania Deprexolet?

Pełne działanie przeciwdepresyjne zwykle rozwija się stopniowo i może być widoczne po 2–4 tygodniach stosowania; u niektórych pacjentów poprawa może nastąpić później.

Czy można pić alkohol podczas leczenia?

Nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie terapii, ponieważ alkohol nasila działanie leku i zwiększa ryzyko senności oraz innych działań niepożądanych.

Czy Deprexolet można stosować u młodzieży?

Leku zwykle nie stosuje się u osób poniżej 18. roku życia z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych i zachowań wrogości; lek może być jednak przepisany tej grupie wiekowej wyłącznie po dokładnej ocenie korzyści i ryzyka przez lekarza.

Jak postępować w przypadku pominięcia dawki?

Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W zależności od schematu dawkowania (jedna dawka wieczorem lub dawki podzielone) postępować zgodnie z instrukcjami lekarza lub ulotką — zwykle pominąć zapomnianą dawkę i kontynuować leczenie według zwykłego harmonogramu.

Jakie badania mogą być potrzebne podczas leczenia?

Lekarz może zlecić morfologię krwi (ze względu na ryzyko neutropenii), ocenę enzymów wątrobowych oraz w wybranych przypadkach EKG, jeśli istnieje podejrzenie zaburzeń rytmu serca lub pacjent przyjmuje inne leki wpływające na odstęp QT.

Co robić w przypadku objawów niepożądanych?

W razie wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza nasilonej senności, omdleń, zaburzeń rytmu serca, objawów zakażenia czy myśli samobójczych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Kiedy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia?

Przed rozpoczęciem terapii należy skonsultować się z lekarzem jeśli pacjent ma choroby serca, wątrobę, padaczkę, cukrzycę, problemy z oddawaniem moczu lub przyjmuje inne leki, szczególnie inhibitory MAO, leki przeciwpadaczkowe, przeciwzakrzepowe lub wpływające na rytm serca.