Fluoxetin Polpharma – e-Recepta Online, Wskazania, Interakcje

Czym jest Fluoxetin Polpharma i jak działa?

Fluoxetin Polpharma to lek przeciwdepresyjny zawierający fluoksetynę – selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Zwiększa stężenie serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, co pomaga łagodzić objawy depresji oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych; w bulimii zmniejsza napady objadania się i wymiotów (jako uzupełnienie psychoterapii). Przyjmuje się go doustnie, zwykle raz na dobę, o stałej porze; lek można stosować z posiłkiem lub niezależnie od jedzenia.

Wskazania do stosowania

• Epizody dużej depresji u dorosłych (także kontynuacja leczenia w celu zapobiegania nawrotom).
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K) u dorosłych.
• Bulimia (żarłoczność psychiczna) u dorosłych – jako uzupełnienie psychoterapii, w celu zmniejszenia chęci objadania się i zwracania pokarmów.
• Dzieci i młodzież od 8. roku życia: epizod dużej depresji o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w skojarzeniu z psychoterapią, gdy brak odpowiedzi po 4–6 sesjach terapeutycznych.

Skład, postać i opakowanie

Każda kapsułka twarda 20 mg zawiera fluoksetynę (22,4 mg chlorowodorku fluoksetyny). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna – 113,6 mg na kapsułkę. Kapsułki są zielono-białe. Opakowanie: blistry w pudełku tekturowym (różne wielkości opakowań).

Dawkowanie i sposób przyjmowania

Dawkę ustala lekarz. Leczenie zaczyna się zwykle od 20 mg na dobę. W razie niewystarczającej odpowiedzi dawkę można zwiększać ostrożnie, zwykle o 20 mg, w odstępach co najmniej 3–4 tygodni (w ZO-K po około 2 tygodniach), do maksymalnie 60–80 mg/dobę w zależności od wskazania. W bulimii dawka docelowa wynosi często 60 mg/dobę. Lek można podawać w jednej dawce lub w dawkach podzielonych.

Dzieci i młodzież (≥8 lat) – depresja: leczenie inicjuje i nadzoruje specjalista. Zwykle rozpoczyna się od 10 mg/dobę, po 1–2 tygodniach możliwe zwiększenie do 20 mg/dobę. Dane dotyczące długotrwałego stosowania są ograniczone; leczenie zawsze łączy się z psychoterapią i regularną oceną potrzeby kontynuacji.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub przyjmujący leki wchodzące w interakcje: rozważa się mniejsze dawki lub rzadsze podawanie (np. 20 mg co drugi dzień). W podeszłym wieku zwiększanie dawki wymaga większej ostrożności; zazwyczaj nie przekracza się 40–60 mg/dobę.

• Tabletki/kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą.
• Unikać alkoholu w trakcie terapii.
• Stosować regularnie, najlepiej o stałej porze dnia.

Pominięcie dawki i przedawkowanie

• Pominięcie dawki: przyjmij kolejną dawkę o zwykłej porze następnego dnia. Nie stosuj dawki podwójnej.
• Przedawkowanie: wymaga pilnej pomocy medycznej. Objawy mogą obejmować nudności, wymioty, pobudzenie lub senność, zawroty głowy, drgawki, zaburzenia oddychania, a także zaburzenia rytmu serca i zatrzymanie akcji serca.

Odstawianie leku

Fluoksetyny nie należy odstawiać nagle. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez co najmniej 1–2 tygodnie. Po przerwaniu mogą wystąpić objawy odstawienne (zawroty, parestezje, bezsenność/żywe sny, niepokój, nudności, drżenia, ból głowy). Ze względu na długi okres półtrwania fluoksetyny i jej aktywnego metabolitu objawy te zwykle są łagodne i ustępują samoistnie, ale niekiedy mogą utrzymywać się dłużej – tempo redukcji dawki dostosowuje lekarz.

Szczególne grypy pacjentów

• Dzieci i młodzież (8–18 lat): większe ryzyko wystąpienia myśli samobójczych, wrogości oraz manii/hipomanii; możliwe spowolnienie przyrostu masy ciała i wzrostu – konieczny nadzór specjalistyczny oraz monitorowanie rozwoju (wzrost, masa ciała, dojrzewanie).
• Osoby starsze: ostrożnie zwiększać dawkę; wyższe ryzyko hiponatremii (niski sód).
• Zaburzenia wątroby: rozważyć mniejsze dawki lub wydłużone odstępy między dawkami.
• Zaburzenia nerek: zwykle bez konieczności modyfikacji; u chorych dializowanych nie obserwowano istotnych różnic stężeń.
• Padaczka/drgawki w wywiadzie: unikać przy niestabilnej padaczce; przerwać leczenie w razie napadów.
• Choroby serca: rozważyć EKG wyjściowe w stabilnej chorobie serca; w trakcie terapii w razie kołatania omdleń – pilna ocena.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na fluoksetynę lub którykolwiek składnik leku.
• Równoczesne stosowanie nieodwracalnych, nieselektywnych inhibitorów MAO (i przez 2 tygodnie po ich odstawieniu) – ryzyko ciężkich reakcji.
• Leczenie metoprololem w niewydolności serca.

Ważne odstępy między terapiami: po zakończeniu leczenia fluoksetyną przed rozpoczęciem terapii nieodwracalnym inhibitorem MAO należy zachować co najmniej 5 tygodni przerwy (dłużej po dużych dawkach i długiej terapii).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: najwyższe na początku terapii i po zmianie dawki; pacjent wymaga uważnej obserwacji klinicznej.
• Zespół serotoninowy lub objawy zbliżone do złośliwego zespołu neuroleptycznego – zwłaszcza w skojarzeniu z innymi lekami nasilającymi serotoninę lub z neuroleptykami/opioidami (np. tramadol, buprenorfina). W razie gorączki, sztywności, pobudzenia, biegunki – pilny kontakt z lekarzem.
• Krwawienia: skłonność do wybroczyn i krwawień (w tym z przewodu pokarmowego); większe ryzyko przy NLPZ/ASA, lekach przeciwpłytkowych/przeciwzakrzepowych; leki SSRI/SNRI mogą zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego.
• Hiponatremia/SIADH: bóle głowy, splątanie, zaburzenia równowagi, omdlenia, drgawki – częściej u osób starszych lub przy lekach obniżających sód.
• Mania/hipomania: w razie wystąpienia – przerwać leczenie.
• Reakcje skórne i alergiczne: wysypka, anafilaksja, reakcje układowe – odstawić i skontaktować się z lekarzem.
• Wpływ na serce: opisywano nieprawidłowo długą repolaryzację komór w EKG i groźne arytmie (w tym torsade de pointes). Ostrożność u pacjentów z bradykardią, niedoborem potasu/magnezu, po świeżym zawale, z niewyrównaną niewydolnością serca lub wrodzoną predyspozycją.
• Rozszerzenie źrenic (mydriaza): ostrożność przy predyspozycji do ostrego ataku jaskry z wąskim kątem.
• Cukrzyca: w trakcie leczenia możliwa hipoglikemia, po odstawieniu hiperglikemia – może być potrzebna korekta leczenia przeciwcukrzycowego.

Interakcje z innymi lekami

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach (także ziołowych). Najważniejsze powiązania:

• Bezpośrednio przeciwwskazane: nieodwracalne nieselektywne inhibitory MAO (np. iproniazyd), metoprolol w niewydolności serca.
• Nie zaleca się łączenia: tamoksyfenu (fluoksetyna – silny inhibitor CYP2D6 – może zmniejszać wytwarzanie czynnego endoksyfenu); jeśli to możliwe, rozważyć inny lek przeciwdepresyjny.
• Leki serotoninergiczne/opioidy i inne: lit, tryptany, tryptofan, tramadol, buprenorfina (także z naloksonem), selegilina (IMAO-B), ziele dziurawca – ryzyko zespołu serotoninowego; konieczny ścisły nadzór.
• Leki wydłużające repolaryzację komór w EKG (groźne zaburzenia rytmu): przeciwarytmiczne klasy IA/III (np. chinidyna, sotalol, amiodaron, dofetylid), niektóre przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe przeciwdepresyjne, niektóre antybiotyki (sparfloksacyna, moksyfloksacyna, dożylna erytromycyna), leki przeciwmalaryczne (halofantryna) i niektóre przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).
• Leki wpływające na krzepnięcie: doustne antykoagulanty (np. warfaryna), leki przeciwpłytkowe (w tym ASA) i NLPZ – większe ryzyko krwawień; przy warfarynie kontrolować INR, dawki dostosowuje lekarz.
• CYP2D6 – hamowanie przez fluoksetynę: możliwy wzrost stężeń m.in. flekainidu, propafenonu, nebiwololu, atomoksetyny, TLPD, rysperydonu – często wymagają mniejszych dawek i monitorowania, także do 5 tygodni po odstawieniu fluoksetyny.
• Leki obniżające próg drgawkowy: TLPD, inne SSRI, pochodne fenotiazyny i butyrofenonu, meflochina/chlorochina, bupropion, tramadol – ryzyko drgawek.
• Linezolid/błękit metylenowy (chlorek metylotioniny): ryzyko zespołu serotoninowego – jeśli nie można uniknąć, wyłącznie przy ścisłym nadzorze i minimalnych dawkach.
• Alkohol: nie zaleca się picia w trakcie terapii.

Ciąża, karmienie i płodność

Stosowanie w ciąży wymaga indywidualnej oceny korzyści i ryzyka. W badaniach epidemiologicznych sygnalizowano nieco wyższe ryzyko wad serca po ekspozycji w I trymestrze. Ekspozycja w końcu ciąży może wiązać się z objawami u noworodka (zaburzenia oddychania, problemy z karmieniem, drżenia, wahania temperatury) oraz zwiększonym ryzykiem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka. Leki SSRI/SNRI mogą zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego. Fluoksetyna i norfluoksetyna przenikają do mleka – w razie konieczności leczenia podczas karmienia rozważa się przerwanie laktacji lub stosowanie najmniejszej skutecznej dawki po konsultacji z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów

Fluoksetyna może w niewielkim stopniu wpływać na sprawność psychomotoryczną (m.in. senność, zawroty, spowolnienie reakcji). Do czasu poznania własnej reakcji na lek należy zachować szczególną ostrożność przy prowadzeniu pojazdów i obsługiwaniu maszyn.

Przechowywanie

• Przechowuj w oryginalnym opakowaniu, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosuj po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu.

Możliwe działania niepożądane

Bardzo często / często: nudności, biegunka lub zaparcia, niestrawność, suchość w ustach; ból głowy, zawroty, senność lub bezsenność, niepokój; drżenia, ziewanie; nadmierna potliwość; wysypka/świąd; zmniejszenie libido i zaburzenia seksualne; uczucie zmęczenia.

Niezbyt często / rzadko: akatyzja (niepokój ruchowy), pobudzenie, omamy, stany splątania, agresja; hiponatremia/SIADH (osłabienie, bóle głowy, zaburzenia świadomości, drgawki); krwawienia (wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego); drgawki; zaburzenia rytmu serca w związku z nieprawidłowo długą repolaryzacją komór w EKG; reakcje alergiczne (w tym ciężkie); rozszerzenie źrenic i możliwość wywołania ataku jaskry z wąskim kątem; zaburzenia czynności wątroby (podwyższenie enzymów, rzadko żółtaczka); zmiany masy ciała (częściej niewielkie zmniejszenie).

Po odstawieniu: zawroty, parestezje, zaburzenia snu (żywe sny/koszmary), niepokój, nudności, drżenia, ból głowy – zwykle przemijają w ciągu 2 tygodni, jednak mogą utrzymywać się dłużej.

W razie pojawienia się: gorączki, sztywności mięśni, znacznego pobudzenia, biegunki (podejrzenie zespołu serotoninowego), omdleń, kołatania serca, krwawienia z przewodu pokarmowego, objawów żółtaczki, ciężkiej wysypki pęcherzowej – skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Jak uzyskać e-receptę na Fluoxetin Polpharma w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Fluoxetin Polpharma (fluoksetyna 20 mg) to lek z grupy SSRI stosowany w depresji, ZO-K oraz – jako wsparcie psychoterapii – w bulimii u dorosłych; u młodzieży od 8. roku życia może być rozważany w depresji umiarkowanej–ciężkiej. Dawkowanie dobiera się indywidualnie, z ostrożnym zwiększaniem i planowym odstawianiem. Bezpieczne stosowanie wymaga uwagi na interakcje, możliwe krwawienia, zaburzenia sodu oraz rzadkie, ale istotne powikłania kardiologiczne i serotoninergiczne.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.