Fluoksetyna EGIS – e-Recepta Online, Wskazania, Dawkowanie

Czym jest Fluoksetyna EGIS i jak działa?

Fluoksetyna EGIS to lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zawierający fluoksetynę. Zwiększa dostępność serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, co pomaga łagodzić objawy depresji, ograniczać natrętne myśli i przymusowe czynności w OCD oraz redukować napady objadania się i prowokowanych wymiotów w bulimii (jako uzupełnienie psychoterapii). Działanie narasta stopniowo; na wyraźną poprawę zwykle czeka się kilka tygodni. Długi okres półtrwania fluoksetyny i jej aktywnego metabolitu (norfluoksetyny) sprawia, że efekt utrzymuje się jeszcze przez pewien czas po odstawieniu, a ewentualne interakcje mogą występować także po zakończeniu terapii.

Wskazania do stosowania

• Epizody dużej depresji u dorosłych (również kontynuacja leczenia w celu zapobiegania nawrotom).
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) u dorosłych.
• Bulimia (żarłoczność psychiczna) u dorosłych – jako uzupełnienie psychoterapii, w celu ograniczenia napadów objadania się i prowokowanych wymiotów.
• Dzieci i młodzież ≥ 8 lat: epizod depresji o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, wyłącznie w skojarzeniu z terapią psychologiczną, gdy po 4–6 sesjach samej psychoterapii nie uzyskano poprawy.

Skład, postać i opakowanie

Kapsułki twarde w dwóch mocach: 10 mg i 20 mg fluoksetyny (chlorowodorek fluoksetyny). Kapsułki 10 mg są żółte (z nadrukiem producenta), a 20 mg zielone; zawierają biały proszek. Substancją pomocniczą o znanym działaniu jest laktoza jednowodna – jedna kapsułka 10 mg oraz 20 mg zawiera około 56,8 mg laktozy.

Dawkowanie i sposób przyjmowania

Kapsułki przyjmuje się doustnie, raz na dobę lub w dawkach podzielonych, w trakcie posiłku lub niezależnie od jedzenia. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. O dawkowaniu decyduje lekarz; poniżej najczęściej stosowane schematy u dorosłych.

Zalecane dawki u dorosłych

• Depresja: zwykle 20 mg na dobę. Po 3–4 tygodniach lekarz ocenia odpowiedź i w razie potrzeby stopniowo zwiększa dawkę do maksymalnie 60 mg na dobę; stosuje się najmniejszą skuteczną dawkę. Leczenie powinno trwać co najmniej 6 miesięcy po uzyskaniu poprawy.
• OCD: zwykle 20 mg na dobę; jeśli po około 2 tygodniach poprawa jest niewystarczająca, dawkę można zwiększać do 60 mg na dobę. Wskazana jest okresowa ocena konieczności kontynuacji.
• Bulimia: zalecane 60 mg na dobę (leczenie farmakologiczne jako uzupełnienie psychoterapii).

Dzieci, osoby starsze i zaburzenia czynności narządów

• Dzieci i młodzież ≥ 8 lat (depresja umiarkowana–ciężka, z psychoterapią): początkowo 10 mg na dobę, po 1–2 tygodniach możliwość zwiększenia do 20 mg na dobę. Dane dotyczące większych dawek i terapii dłuższej niż 9 tygodni są ograniczone. U dzieci o małej masie ciała skuteczne bywają mniejsze dawki.
• Osoby w podeszłym wieku: dawkę zwiększa się ostrożnie; na ogół nie przekracza się 40 mg na dobę, maksymalnie 60 mg na dobę.
• Zaburzenia wątroby: rozważa się zmniejszenie dawki lub podawanie co drugi dzień (np. 20 mg co 48 h).
• Zaburzenia nerek: zwykle bez potrzeby modyfikacji dawki, jednak w ciężkiej niewydolności – ostrożność kliniczna.

Pominięcie dawki i przedawkowanie

• Pominięta dawka: jeśli przypomnisz sobie tego samego dnia – przyjmij możliwie szybko; jeśli zbliża się pora kolejnej, pomiń zaległą. Nie stosuj dawki podwójnej.
• Przedawkowanie: wymaga pilnej pomocy medycznej. Mogą wystąpić nudności, wymioty, pobudzenie, senność do śpiączki, drgawki, zaburzenia rytmu serca (w tym wydłużenie odcinka QT w EKG). Leczenie jest objawowe i podtrzymujące.

Odstawianie leku

Nie należy przerywać terapii nagle. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez co najmniej 1–2 tygodnie. Objawy odstawienne mogą obejmować: zawroty głowy, mrowienia i inne zaburzenia czucia, zaburzenia snu (bezsenność, żywe sny), lęk, pobudzenie, nudności/wymioty, drżenia, bóle głowy, osłabienie. Zwykle są łagodne–umiarkowane i ustępują w ciągu 2 tygodni, lecz u części chorych mogą trwać dłużej. Przy nasilonych dolegliwościach lekarz może na krótko wrócić do poprzedniej dawki i zaplanować wolniejszą redukcję.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na fluoksetynę lub którykolwiek składnik leku.
• Jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi, nieselektywnymi inhibitorami MAO (np. iproniazyd) oraz okres co najmniej 2 tygodni po ich odstawieniu; po odstawieniu fluoksetyny przed włączeniem takiego IMAO należy odczekać co najmniej 5 tygodni.
• Stosowanie razem z metoprololem w leczeniu niewydolności serca.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: największe na początku leczenia i po zmianie dawki; ścisła obserwacja, zwłaszcza u młodych dorosłych i pacjentów z takim wywiadem.
• Układ sercowo-naczyniowy: opisywano wydłużenie odcinka QT w EKG i ciężkie arytmie (w tym torsade de pointes) – ostrożność u osób z wrodzonym lub rodzinnym wydłużeniem QT, bradykardią, po świeżym zawale, z niewyrównaną niewydolnością serca oraz przy niedoborach potasu/magnezu. W razie kołatania serca, zawrotów głowy lub omdleń – pilne EKG.
• Zespół serotoninowy / zespół podobny do złośliwego zespołu neuroleptycznego: możliwy zwłaszcza przy łączeniu z innymi lekami serotoninergicznymi (np. tryptany, tramadol, buprenorfina, lit, tryptofan, ziele dziurawca) lub IMAO/linezolidem. W razie podejrzenia – bezzwłocznie przerwać lek i wdrożyć leczenie objawowe.
• Mania/hipomania: w razie wejścia w fazę maniakalną lek odstawić.
• Drgawki: unikać stosowania u chorych z niestabilną padaczką; przy napadzie lek odstawić.
• Krwawienia: skłonność do wybroczyn/plamicy oraz krwawień z błon śluzowych; ostrożność przy jednoczesnych lekach przeciwpłytkowych/przeciwkrzepliwych i NLPZ. SSRI/SNRI zwiększają ryzyko krwotoku poporodowego.
• Hiponatremia/SIADH: zwłaszcza u osób starszych, odwodnionych lub przy diuretykach.
• Jaskra z wąskim kątem przesączania: zgłaszano rozszerzenie źrenic – konieczna czujność.
• Rash/reakcje alergiczne: w razie uogólnionej wysypki, gorączki lub objawów nadwrażliwości – odstawić lek.
• Cukrzyca: możliwe zaburzenia kontroli glikemii (hipo- podczas leczenia, hiper- po odstawieniu) – konieczna modyfikacja terapii przeciwcukrzycowej.
• Akatyzja/niepokój psychoruchowy: zwykle w pierwszych tygodniach; zwiększanie dawki może nasilać objawy.
• Ciągłość działania i interakcji: z uwagi na długi okres półtrwania fluoksetyny i norfluoksetyny interakcje mogą pojawiać się także po zakończeniu terapii – uwzględnij to przy zmianach leków.
• Produkt zawiera laktozę: nie stosować przy rzadkich zaburzeniach metabolizmu cukrów (nietolerancja galaktozy, brak laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy).

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach (również bez recepty i ziołowych). Szczególnie istotne są:

• Nieodwracalne, nieselektywne IMAO (np. iproniazyd): przeciwwskazane – konieczne odstępy czasowe (patrz Przeciwwskazania).
• IMAO-A, linezolid, błękit metylenowy: ryzyko zespołu serotoninowego; jeśli połączenie jest niezbędne – ścisły nadzór i możliwie najmniejsze dawki tych leków.
• Leki serotoninergiczne (SSRI/SNRI, TLPD, tryptany, buprenorfina, tramadol, lit, tryptofan, selegilina, preparaty dziurawca): zwiększone ryzyko zespołu serotoninowego.
• Leki wydłużające odcinek QT w EKG: m.in. przeciwarytmiczne klasy IA/III (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid), niektóre przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), TLPD, wybrane antybiotyki (sparfloksacyna, moksyfloksacyna, dożylna erytromycyna), leki przeciwmalaryczne (zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna) – połączenia niezalecane.
• Metoprolol (niewydolność serca): przeciwwskazany z fluoksetyną – ryzyko nadmiernej bradykardii wskutek hamowania metabolizmu.
• Tamoksyfen: fluoksetyna (silny inhibitor CYP2D6) może zmniejszać stężenie endoksyfenu i skuteczność tamoksyfenu – preferować inny lek przeciwdepresyjny.
• Inne substraty CYP2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym (np. flekainid, propafenon, nebiwolol) oraz TLPD, atomoksetyna, rysperydon: możliwe zwiększenie ekspozycji – zwykle konieczne mniejsze dawki.
• Antykoagulanty i leki przeciwpłytkowe (warfaryna, NOAC, ASA, NLPZ, klozapina): wzrost ryzyka krwawień; przy warfarynie – kontrola INR przy rozpoczęciu i zakończeniu terapii fluoksetyną.
• Fenytoina: możliwe zmiany stężeń i objawy toksyczności – modyfikacja dawki i monitorowanie.
• Leki obniżające próg drgawkowy (np. TLPD, inne SSRI, bupropion, pochodne fenotiazyny i butyrofenonu, meflochina, chlorochina, tramadol): zwiększone ryzyko drgawek.
• Leki wywołujące hiponatremię (diuretyki, desmopresyna, karbamazepina, okskarbazepina): ryzyko nasilenia hiponatremii.
• Alkohol: nie zaleca się spożywania w trakcie leczenia.

Ciąża, karmienie i płodność

Ciąża: nie zaleca się stosowania, chyba że korzyści przewyższają ryzyko. Stosowanie w I trymestrze wiązano w badaniach epidemiologicznych ze zwiększonym ryzykiem wad serca u płodu (szacunkowo około 2/100 vs ~1/100 w populacji ogólnej). Przy ekspozycji w III trymestrze u noworodków opisywano przetrwałe nadciśnienie płucne oraz objawy adaptacyjne (zaburzenia oddechu i karmienia, pobudzenie, drżenia). Leki z grupy SSRI/SNRI zwiększają też ryzyko krwotoku poporodowego.

Karmienie piersią: fluoksetyna przenika do mleka i może wywoływać objawy u dziecka; rozważyć przerwanie karmienia lub wybór innego leczenia.

Płodność: opisywano przemijające pogorszenie jakości nasienia w badaniach na zwierzętach; dotychczas brak dowodów na istotny wpływ na płodność u ludzi.

Prowadzenie pojazdów

Lek może wpływać na zdolność koncentracji i ocenę sytuacji (zawroty głowy, senność). Do czasu poznania indywidualnej reakcji organizmu nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn.

Przechowywanie

• Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chronić przed wilgocią.
• Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze na początku leczenia i zwykle przemijające: nudności, bóle głowy, zaburzenia snu (bezsenność lub senność), zawroty głowy, suchość w ustach, zwiększona potliwość, zaparcia lub biegunka, spadek apetytu, niepokój, drżenia, parestezje. Często także zaburzenia seksualne (spadek libido, zaburzenia orgazmu/ejakulacji); w rzadkich przypadkach objawy te mogą utrzymywać się po odstawieniu.

Inne zgłaszane: hiponatremia (zwłaszcza u osób starszych lub przy diuretykach), akatyzja, napady drgawkowe, krwawienia skórne i z błon śluzowych (w tym z przewodu pokarmowego), wysypki i reakcje alergiczne, rozszerzenie źrenic (zaostrzenie jaskry z wąskim kątem), zaburzenia rytmu serca (m.in. wydłużenie odcinka QT w EKG), reakcje ogólnoustrojowe nadwrażliwości. U dzieci i młodzieży częściej obserwowano zachowania wrogie (agresja, bunt), a w badaniach klinicznych – przejściowe spowolnienie przyrostu wzrostu i masy ciała (wymaga monitorowania rozwoju).

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Jak uzyskać e-receptę na Fluoksetyna EGIS w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Fluoksetyna EGIS to SSRI o ugruntowanej skuteczności w leczeniu depresji, OCD oraz – w skojarzeniu z psychoterapią – bulimii. Działa stopniowo, a długi okres półtrwania zapewnia stabilny efekt, ale wymaga uwagi przy zmianach leków i odstawianiu. Bezpieczeństwo terapii opiera się na właściwym doborze dawki, monitorowaniu możliwych interakcji i czujności na działania niepożądane.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.