Dutilox – e-Recepta Online, Skład, Skutki Uboczne, Dawkowanie

Czym jest Dutilox i jak działa?

Dutilox to kapsułki dojelitowe zawierające duloksetynę – lek przeciwdepresyjny z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Zwiększając dostępność tych neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym, wpływa na poprawę nastroju, zmniejszenie lęku oraz modulację przewodzenia bodźców bólowych. Pierwsze efekty w depresji i zaburzeniach lękowych zwykle ocenia się po 2–4 tygodniach, a w bólu neuropatycznym po kilku tygodniach systematycznego stosowania.

Wskazania do stosowania

• Duże zaburzenia depresyjne u dorosłych (leczenie i zapobieganie nawrotom po uzyskaniu poprawy).
• Zaburzenia lękowe uogólnione.
• Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej.

Skład, postać i opakowanie

Kapsułki dojelitowe, twarde: 30 mg i 60 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku). Kapsułki 30 mg – niebieskie wieczko/biały korpus (ok. 15 mm); 60 mg – niebieskie wieczko/zielony korpus (ok. 19 mm). Wnętrze stanowią granulki w odcieniach białawego–beżowo-łososiowego.

Substancje pomocnicze o znaczeniu klinicznym: sacharozę (ok. 59,6–67,8 mg w kaps. 30 mg; ok. 119,2–135,6 mg w kaps. 60 mg). Preparat zawiera mniej niż 23 mg sodu na kapsułkę (praktycznie „bez sodu”). Osoby z rzadkimi zaburzeniami metabolizmu cukrów nie powinny stosować leku.

Dawkowanie i sposób przyjmowania

Dutilox przyjmuje się raz na dobę, o stałej porze, połykając kapsułkę w całości i popijając wodą; lek można stosować niezależnie od posiłków. Ostateczne dawkowanie ustala lekarz.

Typowe dawki u dorosłych

• Depresja: zwykle 60 mg raz na dobę (dawka początkowa i podtrzymująca).
• Zaburzenia lękowe uogólnione: początkowo 30 mg raz na dobę, następnie zwykle 60 mg raz na dobę; u części pacjentów rozważa się 90–120 mg/dobę w zależności od odpowiedzi i tolerancji.
• Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej: 60 mg raz na dobę (ocena skuteczności po ok. 2 miesiącach).

Szczególne grupy pacjentów

• Pacjenci w podeszłym wieku: zwykle bez konieczności korekty dawki; ostrożność przy dawce 120 mg/dobę (ograniczone dane).
• Zaburzenia wątroby: przeciwwskazane przy chorobie wątroby z upośledzeniem jej czynności.
• Zaburzenia nerek: łagodne/umiarkowane – z reguły bez korekty; przeciwwskazane w ciężkiej niewydolności (klirens kreatyniny <30 ml/min).
• Dzieci i młodzież <18 lat: nie stosować.

Pominięcie dawki i przedawkowanie

• Pominięcie dawki: przyjąć możliwie szybko; jeśli zbliża się pora kolejnej – pominąć zaległą. Nie stosować dawki podwójnej.
• Przedawkowanie: wymaga pilnej pomocy medycznej. Możliwe: senność do śpiączki, zaburzenia koordynacji, pobudzenie, nudności/wymioty, drżenia, napady drgawkowe, przyspieszone bicie serca, wahania ciśnienia, objawy zespołu serotoninowego. Postępowanie jest objawowe i podtrzymujące.

Odstawianie leku

Nie należy przerywać leczenia nagle. Dawkę zmniejsza się stopniowo przez co najmniej 1–2 tygodnie, aby zmniejszyć ryzyko objawów odstawiennych (zawroty głowy, „przepływy prądu” w obrębie głowy, żywe sny/koszmary, zaburzenia snu, lęk, drażliwość, nudności, drżenia, poty, bóle głowy, objawy błędnikowe). W razie nasilonych dolegliwości lekarz może tymczasowo wrócić do poprzedniej dawki i zaplanować wolniejsze zmniejszanie.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na duloksetynę lub którykolwiek składnik leku.
• Jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi, nieselektywnymi inhibitorami MAO; oraz z fluwoksaminą, cyprofloksacyną lub enoksacyną (silne inhibitory CYP1A2).
• Choroba wątroby z upośledzeniem czynności.
• Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).
• Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze – nie należy rozpoczynać leczenia.
• Równoległe stosowanie innych leków zawierających duloksetynę.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: największe na początku terapii i po zmianach dawki; wymaga ścisłej obserwacji klinicznej.
• Ciśnienie tętnicze i tętno: duloksetyna może je podnosić; opisywano również przełom nadciśnieniowy – kontrolować zwłaszcza w 1. miesiącu leczenia.
• Wątroba: możliwe uszkodzenia (znaczne wzrosty enzymów, zapalenie wątroby, żółtaczka) – ostrożność przy lekach hepatotoksycznych.
• Nerki: w ciężkiej niewydolności nerek – leczenie przeciwwskazane.
• Zespół serotoninowy / złośliwy zespół neuroleptyczny: ryzyko rośnie przy skojarzeniu z innymi lekami serotoninergicznymi lub neuroleptykami; konieczna pilna interwencja w razie niepokojących objawów (gorączka, sztywność, pobudzenie, drżenia).
• Drgawki, CHAD (mania/hipomania): stosować ostrożnie; w razie napadu drgawek lub wejścia w fazę manii – przerwać leczenie.
• Mydriaza i jaskra z wąskim kątem przesączania: zgłaszano rozszerzenie źrenic – konieczna czujność okulistyczna.
• Krwawienia: skłonność do wybroczyn i krwawień (w tym z przewodu pokarmowego); SNRI/SSRI zwiększają ryzyko krwotoku poporodowego.
• Hiponatremia/SIADH: częściej u osób starszych, odwodnionych i przy diuretykach.
• Akatyzja (niepokój psychoruchowy): częstsza w pierwszych tygodniach; zwiększanie dawki może nasilać objawy.
• Zaburzenia funkcji seksualnych: możliwe i czasem utrzymują się po odstawieniu.
• Ziele dziurawca: może nasilać działania niepożądane – unikać łączenia.
• Skład: kapsułki zawierają sacharozę (istotne przy rzadkich zaburzeniach metabolizmu cukrów).

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach (także ziołowych i bez recepty). Kluczowe interakcje:

• Inhibitory MAO: przeciwwskazane jednocześnie i w krótkich odstępach czasowych (co najmniej 14 dni po IMAO; IMAO można rozpocząć ≥5 dni po odstawieniu duloksetyny).
• Silne inhibitory CYP1A2: fluwoksamina, cyprofloksacyna, enoksacyna – istotnie zwiększają stężenie duloksetyny (połączenie przeciwwskazane).
• Leki serotoninergiczne: SSRI/SNRI, TLPD (np. amitryptylina, klomipramina), tryptany, buprenorfina, tramadol, petydyna, tryptofan, preparaty z Hypericum – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Leki działające depresyjnie na OUN i alkohol: benzodiazepiny, opioidowe leki przeciwbólowe, neuroleptyki, fenobarbital, leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym – nasilenie senności i zawrotów.
• Leki przeciwzakrzepowe/przeciwpłytkowe: zwiększone ryzyko krwawień; przy warfarynie możliwy wzrost INR – kontrola włączenia/odstawienia.
• Substraty CYP2D6: duloksetyna (umiarkowany inhibitor CYP2D6) może zwiększać stężenia m.in. flekainidu, propafenonu, metoprololu (w niewydolności serca), a także TLPD i części neuroleptyków – możliwa konieczność modyfikacji dawek.
• Palenie tytoniu: zwiększa aktywność CYP1A2 i zmniejsza stężenie duloksetyny (około o połowę) – istotne klinicznie.

Ciąża, karmienie i płodność

Ciąża: stosowanie wymaga indywidualnej oceny korzyści i ryzyka. Ekspozycja w drugiej połowie ciąży wiązała się w badaniach obserwacyjnych ze zwiększonym ryzykiem porodu przedwczesnego (głównie 35.–36. tydzień) i krwotoku poporodowego. U noworodków narażonych pod koniec ciąży możliwe są objawy adaptacyjne/odstawienne (wiotkość, drżenia, trudności z karmieniem, zaburzenia oddychania, drgawki).

Karmienie piersią: duloksetyna przenika do mleka w niewielkich ilościach; zwykle nie zaleca się stosowania w okresie laktacji.

Płodność: w badaniach na zwierzętach wpływ na płodność samic obserwowano tylko przy dawkach toksycznych dla matek; u ludzi brak jednoznacznych dowodów na niekorzystny wpływ.

Prowadzenie pojazdów

Możliwe senność i zawroty głowy. Do czasu poznania indywidualnej reakcji organizmu nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Przechowywanie

• Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
• Nie stosować po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu.

Możliwe działania niepożądane

Bardzo często: nudności, suchość w jamie ustnej, bóle głowy, senność lub zawroty głowy.

Często: zmniejszenie łaknienia, zaburzenia snu, pobudzenie, lęk, obniżenie libido, trudności z orgazmem/ejakulacją, nietypowe sny; drżenia, parestezje (mrowienia, „prądy”), uczucie spowolnienia; niewyraźne widzenie, szumy uszne; kołatania serca; zaparcia lub biegunka, nudności/wymioty, bóle brzucha, wzdęcia; potliwość, wysypki; bóle mięśni; zmęczenie.

Inne zgłaszane: hiponatremia, akatyzja, napady drgawkowe; krwawienia skórne i z błon śluzowych; reakcje nadwrażliwości; rozszerzenie źrenic (ryzyko zaostrzenia jaskry); wzrost ciśnienia i tętna; zaburzenia czynności wątroby (w tym zapalenie i żółtaczka). W razie nasilonych wysypek pęcherzowych, gorączki z bólem gardła, wyraźnych zaburzeń świadomości, kołatań serca z zawrotami lub omdleniem, objawów sugerujących zespół serotoninowy – pilny kontakt z lekarzem.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Jak uzyskać e-receptę na Dutilox w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Dutilox (duloksetyna) to lek SNRI stosowany u dorosłych w depresji, zaburzeniach lękowych uogólnionych i w bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej. Podawany raz na dobę, najczęściej w dawce 60 mg, działa stopniowo w ciągu kilku tygodni. Bezpieczna terapia wymaga kontroli ciśnienia, uwzględnienia interakcji oraz stopniowego odstawiania leku.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.