Dicloreum – Wskazania, Skład, Skutki Uboczne

Czym jest Dicloreum i jak działa

Dicloreum to lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), stosowany w leczeniu bólu i stanu zapalnego w chorobach stawów, tkanek okołostawowych oraz w dolegliwościach bólowych po urazach. Jego substancją czynną jest diklofenak sodowy – związek o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Jego efekt terapeutyczny wynika przede wszystkim z hamowania syntezy prostaglandyn, czyli mediatorów procesu zapalnego. Dzięki temu zmniejsza ból, obrzęk i sztywność zajętych tkanek oraz ułatwia powrót do codziennej aktywności.

Wskazania do stosowania

Dicloreum stosuje się u dorosłych w leczeniu objawowym:

• chorób stawów i tkanek okołostawowych: reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów, a także w dolegliwościach takich jak zapalenie ścięgien i kaletek maziowych, zespoły bólowe wynikające z podrażnienia korzeni nerwowych;
• pourazowych zespołów bólowych, np. po skręceniach czy stłuczeniach, gdy wymagane jest łagodzenie bólu i stanu zapalnego.

Skład i postać leku

Dicloreum jest dostępny w postaci tabletek dojelitowych powlekanych 50 mg. Zawierają one diklofenak sodowy i są przeznaczone do stosowania doustnego. Otoczka dojelitowa ma na celu ograniczenie drażnienia żołądka, a uwalnianie substancji czynnej następuje w jelicie. Lek zawiera również substancje pomocnicze (w tym laktozę).

Dawkowanie i sposób przyjmowania

Lek przyjmuje się doustnie, w trakcie lub bezpośrednio po posiłku, popijając wodą. Zasada ogólna to stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez najkrótszy potrzebny czas.

• Rozpoczęcie leczenia: zazwyczaj 1 tabletka (50 mg) trzy razy na dobę.
• Leczenie podtrzymujące: zwykle 1 tabletka (50 mg) dwa razy na dobę – rano i wieczorem; w niektórych przypadkach lekarz może zalecić dalsze zmniejszenie dawki.

Pacjenci w podeszłym wieku wymagają indywidualnego doboru dawkowania – lekarz często zaleca niższe dawki początkowe. Dicloreum nie jest przeznaczony dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Nie należy przekraczać zaleceń lekarza. Jeśli działanie jest zbyt słabe lub za mocne, należy skontaktować się z prowadzącym lekarzem w celu modyfikacji dawki lub zmiany schematu leczenia.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na diklofenak lub jakikolwiek składnik leku;
• czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego; nawracające owrzodzenia/krwawienia w wywiadzie;
• ostatni trymestr ciąży;
• ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca;
• napady astmy, pokrzywki lub ostry nieżyt nosa po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ w wywiadzie;
• u części pacjentów z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobami naczyń mózgowych, chorobą naczyń obwodowych lub zastoinową niewydolnością serca stosowanie diklofenaku może być przeciwwskazane – o możliwości terapii decyduje lekarz prowadzący.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przewód pokarmowy: wszystkie NLPZ, w tym diklofenak, mogą powodować owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego, czasem bez objawów zapowiadających. Ryzyko rośnie u osób starszych, przy większych dawkach oraz podczas jednoczesnego stosowania leków takich jak glikokortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, przeciwpłytkowe czy SSRI. W razie wystąpienia krwawych wymiotów, smolistych stolców lub silnego bólu brzucha należy lek przerwać i skontaktować się z lekarzem.

Skóra i reakcje nadwrażliwości: rzadko mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa–Johnsonsa, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Początek wysypki, pęcherzy, zmian na błonach śluzowych lub innych objawów nadwrażliwości wymaga odstawienia leku i pilnej konsultacji.

Układ sercowo-naczyniowy: długotrwałe stosowanie dużych dawek NLPZ może wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka incydentów zakrzepowych (zawał serca, udar). U pacjentów z nadciśnieniem, chorobami serca lub po udarze decyzję o terapii podejmuje lekarz, po ocenie ryzyka.

Wątroba i nerki: możliwe są przemijające nieprawidłowości prób wątrobowych oraz pogorszenie czynności nerek, zwłaszcza u pacjentów z odwodnieniem, niewydolnością serca, zaburzeniami nerek lub przy jednoczesnym stosowaniu diuretyków, inhibitorów ACE czy sartanów. W wybranych przypadkach konieczna jest kontrola laboratoryjna.

Po operacjach przewodu pokarmowego: diklofenak może zwiększać ryzyko nieszczelności zespolenia; w tej sytuacji niezbędny jest ścisły nadzór lekarza.

Astma/nieżyt nosa/polipy nosa: u osób z nadreaktywnością dróg oddechowych NLPZ mogą wywołać skurcz oskrzeli (tzw. „astma aspirynowa”). W tej grupie lek stosuje się ze wzmożoną ostrożnością.

Substancje pomocnicze: tabletki zawierają laktozę; w przypadku stwierdzonej nietolerancji niektórych cukrów decyzję o terapii podejmuje lekarz.

W trakcie długotrwałego leczenia zalecana jest okresowa ocena zasadności kontynuacji terapii i stosowanej dawki.

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych lekach. Dicloreum może wchodzić w interakcje m.in. z:

• innymi NLPZ i glikokortykosteroidami – wzrost ryzyka powikłań ze strony przewodu pokarmowego;
• lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna), przeciwpłytkowymi (np. ASA) oraz SSRI – większe ryzyko krwawień;
• lekami moczopędnymi, inhibitorami ACE, sartanami oraz niektórymi β-blokerami – możliwe osłabienie działania hipotensyjnego i pogorszenie funkcji nerek;
• cyklosporyną i takrolimusem – zwiększona nefrotoksyczność;
• litem i digoksyną – wzrost stężenia we krwi;
• metotreksatem – ryzyko nasilenia toksyczności (szczególnie przy podawaniu w krótkich odstępach czasowych);
• kolestyraminą/kolestypolem – opóźnienie lub zmniejszenie wchłaniania diklofenaku (zaleca się odpowiedni odstęp czasowy między dawkami);
• silnymi inhibitorami CYP2C9 (np. worykonazol) – możliwy wzrost ekspozycji na diklofenak.

Nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania kilku preparatów przeciwbólowych z grupy NLPZ.

Ciąża, karmienie i płodność

Ciąża: Dicloreum jest przeciwwskazany w ostatnim trymestrze ciąży. W I–II trymestrze lek może być rozważany tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne; należy stosować najmniejsze skuteczne dawki przez jak najkrótszy czas. Od około 20. tygodnia leki z tej grupy mogą wywoływać u płodu zaburzenia czynności nerek i prowadzić do małowodzia oraz do zwężenia przewodu tętniczego.

Karmienie piersią: niewielkie ilości diklofenaku mogą przenikać do mleka – stosowanie nie jest zalecane.

Płodność: jak inne NLPZ, diklofenak może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet; u pacjentek planujących ciążę rozważa się inne metody leczenia przeciwbólowego.

Możliwe działania niepożądane

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Nie u każdego pacjenta wystąpią działania niepożądane, jednak przyjmując Dicloreum należy znać najczęściej obserwowane objawy oraz te, które wymagają pilnej reakcji.

• Często: ból głowy, zawroty głowy, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, niestrawność), wysypka; przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
• Niezbyt często/rzadko: zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego (w tym smoliste stolce, krwawe wymioty), choroba wrzodowa z możliwą perforacją; reakcje nadwrażliwości (w tym skurcz oskrzeli u chorych z astmą aspirynową); zaburzenia czynności wątroby; obrzęki.
• Bardzo rzadko/ciężkie: ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa–Johnsonsa, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), piorunujące zapalenie wątroby, ostra niewydolność nerek, ciężkie krwawienia z przewodu pokarmowego; incydenty zakrzepowe (zawał serca, udar) – głównie podczas długotrwałego stosowania dużych dawek.

W razie pojawienia się objawów takich jak krwawienie z przewodu pokarmowego, wysypka pęcherzowa, duszność, żółtaczka czy obrzęk twarzy – należy niezwłocznie przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów

Jeśli podczas terapii wystąpią zawroty głowy, senność lub zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu.

Jak uzyskać e-receptę na Dicloreum w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Odpowiedz na pytania dotyczące dolegliwości i dotychczasowego leczenia, chorób przewlekłych, stosowanych leków (w tym przeciwzakrzepowych, przeciwdepresyjnych), a także ewentualnych reakcji na NLPZ. Jeśli posiadasz ostatnie wyniki badań (np. pomiar ciśnienia), możesz je wpisać.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po wypełnieniu formularza dokonasz płatności online (szybki przelew, BLIK, karta). Koszt e-konsultacji to ok. 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

FAQ – Dicloreum, e-recepta i stosowanie

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e-recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową.