Avamina SR – e-Recepta Online, Skład, Wskazania, Dawkowanie

e-Recepta na Avamina SR

Zamów konsultację online z możliwością uzyskania e-recepty na lek Avamina SR.

Zamów teraz za 49 zł

Avamina SR – co to za lek i jak działa?

Avamina SR zawiera metforminę – doustny lek przeciwcukrzycowy z grupy biguanidów. Obniża glikemię na czczo i poposiłkową, nie stymulując wydzielania insuliny, dlatego w monoterapii nie wywołuje hipoglikemii. Główne mechanizmy działania to: hamowanie wątrobowej produkcji glukozy (glukoneogenezy i glikogenolizy), zwiększenie obwodowego wychwytu i zużycia glukozy (poprawa wrażliwości na insulinę w mięśniach) oraz opóźnianie wchłaniania glukozy w jelicie. Postać SR/XR zapewnia stopniowe uwalnianie substancji czynnej – sprzyja podawaniu raz na dobę i zwykle lepszej tolerancji żołądkowo-jelitowej.

Metformina sprzyja utrzymaniu masy ciała lub jej niewielkiej redukcji. Dla postaci natychmiastowej (IR) wykazano poprawę profilu lipidowego (spadek cholesterolu całkowitego, LDL i triglicerydów); w przypadku form o przedłużonym uwalnianiu wpływ lipidowy może być mniej jednoznaczny i zależny m.in. od schematu podawania.

Postać, skład i wygląd tabletek

Avamina SR to tabletki o przedłużonym uwalnianiu w trzech mocach:

• 500 mg (≈ 390 mg metforminy) – białe, okrągłe, płaskie, z wytłoczeniem „XR”.
• 750 mg (≈ 585 mg metforminy) – białe, lekko wypukłe, 20×9 mm, z wytłoczeniem „SR1”.
• 1000 mg (≈ 780 mg metforminy) – białe, lekko wypukłe, 22,25×9 mm, z wytłoczeniem „SR2”.

Tabletki połykać w całości, popijając wodą. Nie kruszyć, nie dzielić, nie żuć. Pojawienie się „pustej otoczki” tabletki w stolcu jest zjawiskiem prawidłowym dla tej postaci.

Wskazania do stosowania

• Cukrzyca typu 2 u dorosłych (zwłaszcza z nadwagą) – w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.
• Stan przedcukrzycowy – zapobieganie rozwojowi T2D u dorosłych.
• Zespół policystycznych jajników (PCOS) u dorosłych kobiet.

Uwaga: Avamina SR nie jest przeznaczona dla dzieci i młodzieży <18 lat (brak wystarczających danych).

Dawkowanie i tytracja u dorosłych

Avamina SR jest przeznaczona do przyjmowania raz na dobę, zawsze podczas wieczornego posiłku. Dawka jest indywidualizowana, a zwiększenie przeprowadza się stopniowo co 10–15 dni na podstawie kontroli glikemii.

• Avamina SR 500 mg: start zwykle 1 × 500 mg wieczorem; zwiększaj o 500 mg co 10–15 dni do maks. 2000 mg/d (podawane raz na dobę do kolacji). Jeżeli 2000 mg/d SR nie wystarcza – rozważ zamianę na metforminę IR do 3000 mg/d.
• Avamina SR 750 mg: start zwykle 1 × 750 mg wieczorem; maks. 1500 mg/d (2 tabletki) podawane raz na dobę do kolacji. Gdy potrzeba większej dawki – rozważyć inną postać metforminy.
• Avamina SR 1000 mg: przeznaczona do leczenia podtrzymującego u pacjentów już stosujących metforminę 1000–2000 mg/d; maks. 2000 mg/d (2 tabletki raz na dobę do kolacji).

U pacjentów już leczonych metforminą (IR lub SR) dawkę Avamina SR ustala się równoważnie do dotychczasowej dobowej dawki, z zastrzeżeniem limitu dla postaci SR (do 2000 mg/d; dla mocy 750 mg – do 1500 mg/d). Nie zaleca się zamiany pacjentów wymagających >2000 mg metforminy IR/d na Avamina SR.

Zamiana z metforminy IR oraz terapia skojarzona

• Z metforminy IR na SR: zastosuj dawkę równoważną dobowo (maksymalnie, jak wyżej) raz na dobę do kolacji.
• Z innych doustnych leków: zwykle odstaw poprzedni preparat i rozpocznij Avamina SR 500 mg lub 750 mg, następnie tytruj. W odpowiednim momencie można przejść na Avamina SR 1000 mg.
• Skojarzenie z insuliną: start typowo 500–750 mg 1 ×/dobę wieczorem i stopniowa modyfikacja insuliny wg pomiarów glikemii; po ustaleniu dawki można rozważyć moc 1000 mg.

Stan przedcukrzycowy i PCOS

• Stan przedcukrzycowy: zazwyczaj 1000–1500 mg/d raz na dobę do kolacji; kontynuacja po regularnej ocenie glikemii i czynników ryzyka.
• PCOS: najczęściej 1500 mg/d raz na dobę do kolacji; celem jest poprawa profilu metabolicznego i regulacji cykli/owulacji.

Dostosowanie dawki wg eGFR i seniorzy

Przed leczeniem oznacz eGFR, a następnie kontroluj ≥ raz w roku (u osób w podeszłym wieku i z ryzykiem pogorszenia nerek – częściej, np. co 3–6 mies.). Orientacyjne limity dawki całkowitej (SR):

• GFR 60–89 ml/min – do 2000 mg/d (rozważ redukcję przy trendzie spadkowym funkcji nerek).
• GFR 45–59 ml/min – do 2000 mg/d; dawka startowa ≤ 1/2 maksimum; oceń czynniki ryzyka kwasicy mleczanowej.
• GFR 30–44 ml/min – do 1000 mg/d.
• GFR < 30 ml/min – przeciwwskazana.

W podeszłym wieku dawkę dobiera się ostrożnie do aktualnej czynności nerek, ponieważ bezobjawowy spadek eGFR jest częsty; wymagane są częstsze kontrole.

Jak przyjmować – praktyczne zasady

• Z posiłkiem: całkowitą dawkę dobową SR przyjmuj raz dziennie do kolacji (w ustalonych schematach – zawsze z jedzeniem).
• Nie krusz, nie żuj: tabletki SR połykać w całości, popijając wodą.
• Otoczka w stolcu: widoczna „skorupka” tabletki w kale jest normalna dla postaci o przedłużonym uwalnianiu.
• Pominięta dawka: nie przyjmuj podwójnej; weź następną o zwykłej porze.
• Styl życia: lek nie zastępuje diety i aktywności – to fundament leczenia i prewencji T2D.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na metforminę lub którykolwiek składnik leku.
• Ostra kwasica metaboliczna (w tym kwasica mleczanowa, cukrzycowa kwasica ketonowa) oraz cukrzycowy stan przedśpiączkowy.
• Ciężka niewydolność nerek – GFR < 30 ml/min.
• Ostre stany z ryzykiem upośledzenia czynności nerek (odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs).
• Choroby z ryzykiem niedotlenienia tkanek (ostra/niestabilna niewydolność serca, niewydolność oddechowa, świeży zawał, wstrząs).
• Niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem, alkoholizm.
• Wiek < 18 lat (brak odpowiednich danych dla SR).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Kwasica mleczanowa – bardzo rzadka, ale ciężka. Częściej w ostrym pogorszeniu nerek, chorobach serca/płuc z niedotlenieniem lub sepsie. Ryzyko zwiększają: odwodnienie (biegunka, wymioty, gorączka, upał), niewyrównana cukrzyca, niewydolność wątroby, nadmierne spożycie alkoholu, długotrwałe głodzenie/ketoza oraz inne stany hipoksji.

Objawy alarmowe: wymioty, ból brzucha, skurcze mięśni, silne osłabienie, duszność, obniżenie temperatury ciała, spowolnienie tętna. W razie podejrzenia – natychmiast odstaw lek i wezwij pomoc.

• Odwodnienie: przy wymiotach/biegunce/gorączce/upałach lek czasowo odstaw i skontaktuj się z lekarzem.
• Środki kontrastowe zawierające jod: metforminę przerwij przed badaniem lub w momencie podania; nie wznawiaj przez ≥48 h i dopiero po potwierdzeniu stabilnej funkcji nerek.
• Duże zabiegi chirurgiczne (OG/podpajęczynówkowe/zewnątrzoponowe): przerwij bezpośrednio przed; wznowienie ≥48 h po operacji lub po powrocie żywienia doustnego i ocenie nerek.
• Niewydolność serca: możliwe stosowanie w stabilnej, przewlekłej postaci – z kontrolą serca i nerek; przeciwwskazana w ostrej/niestabilnej.
• Choroby mitochondrialne (np. MELAS, MIDD): metformina niezalecana – ryzyko nasilenia kwasicy i powikłań neurologicznych; w razie objawów natychmiast przerwij i diagnozuj.
• Witamina B₁₂: długotrwała terapia może obniżać stężenie; rozważ oznaczanie przy objawach niedoboru lub czynnikach ryzyka i odpowiednie uzupełnienie.
• Monitoring: regularna kontrola glikemii/HbA_1c i okresowa ocena nerek.

Interakcje lekowe i alkohol

• Alkohol: unikaj nadmiernego spożycia (także leków z alkoholem) – zwiększa ryzyko kwasicy mleczanowej, szczególnie przy głodzeniu/niedożywieniu i chorobach wątroby.
• Środki kontrastowe z jodem: obowiązkowa przerwa w terapii (jak wyżej) i ocena eGFR przed wznowieniem.
• Leki pogarszające czynność nerek (NLPZ/COX-2, inhibitory ACE, ARB, diuretyki – zwłaszcza pętlowe): wymagają ścisłej kontroli nerek i ewentualnej modyfikacji dawki.
• Leki o działaniu hiperglikemizującym (glikokortykosteroidy ogólne/miejscowe, sympatykomimetyki): może być konieczna częstsza kontrola glikemii i korekta dawek.
• Transportery OCT1/OCT2: metformina jest ich substratem. Werapamil (inhibitor OCT1) może zmniejszać skuteczność; ryfampicyna (induktor OCT1) – zwiększać ekspozycję; cymetydyna, dolutegrawir, ranolazyna, trimetoprim, wandetanib, izawukonazol (inhibitory OCT2) oraz kryzotynib, olaparyb (inhibitory OCT1+OCT2) mogą podnosić stężenie metforminy – szczególnie uważać przy obniżonym eGFR.

Hipoglikemia w skojarzeniach: metformina sama z siebie nie wywołuje niedocukrzenia, ale w połączeniu z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika/megilitynidami ryzyko rośnie.

Możliwe działania niepożądane

Bardzo często (zwłaszcza na początku): nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, utrata apetytu. Zwykle przemijają; pomaga przyjmowanie z posiłkiem i powolna tytracja.

Często: zaburzenia smaku; obniżenie stężenia witaminy B₁₂ (czasem objawowe: skrajne zmęczenie, parestezje, zapalenie języka, bladość/żółtaczka).

Bardzo rzadko: kwasica mleczanowa; nieprawidłowe próby wątrobowe lub zapalenie wątroby (ustępują po odstawieniu); reakcje skórne (rumień, świąd, pokrzywka).

Przedawkowanie może prowadzić do kwasicy mleczanowej – stan nagły wymagający leczenia szpitalnego (najskuteczniej eliminuje się metforminę i mleczany za pomocą hemodializy).

Ciąża, karmienie piersią i płodność

Ciąża: kluczowa jest ścisła kontrola glikemii. Metformina przenika przez łożysko; obszerne dane nie wskazują na wzrost ryzyka wad wrodzonych ani toksyczności okołoporodowej. Jeśli klinicznie konieczne, metforminę można rozważyć w ciąży i w fazie prekoncepcyjnej jako uzupełnienie lub alternatywę dla insuliny – decyzja należy do lekarza.

Karmienie piersią: metformina przenika do mleka; z uwagi na ograniczone dane zazwyczaj nie zaleca się stosowania podczas laktacji – decyzja (kontynuacja karmienia vs. zmiana terapii) po indywidualnej ocenie korzyści i ryzyka.

Płodność: brak dowodów na niekorzystny wpływ metforminy na płodność w dawkach terapeutycznych.

Prowadzenie pojazdów

W monoterapii metformina nie powoduje hipoglikemii i zwykle nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów/obsługi maszyn. Uwaga w terapii skojarzonej (np. z insuliną/pochodnymi sulfonylomocznika) – możliwe niedocukrzenie.

Przechowywanie i opakowania

Przechowuj lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych wymagań dotyczących temperatury. Nie stosuj po terminie ważności (EXP – ostatni dzień podanego miesiąca). Każda tabletka zawiera <1 mmol sodu (23 mg) – produkt uznaje się za „wolny od sodu” (warto uwzględnić w diecie z ograniczeniem sodu).

Dostępne wielkości opakowań mogą obejmować 15, 30, 60, 90 lub 120 tabletek (nie wszystkie mogą być dostępne w obrocie).

Jak uzyskać e-receptę na Avamina SR na NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl i wybierz usługę e-recepty.
Na stronie głównej kliknij „E-recepta” – trafisz do formularza konsultacji. Wskaż, że potrzebujesz recepty na Avamina SR.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny.
Podaj schorzenia współistniejące (szczególnie nerki/wątroba/serce), przyjmowane leki (NLPZ/COX-2, ACE-I/ARB, diuretyki, kortykosteroidy, sympatykomimetyki, leki OTC/ziła) i wyniki (glukoza, HbA_1c, eGFR). Dane są niezbędne, by lekarz ocenił bezpieczeństwo kontynuacji metforminy.

Krok 3: Opłać zamówienie.
Po uzupełnieniu wywiadu opłać e-konsultację (szybki przelew, BLIK, karta). Koszt konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem.
Lekarz skontaktuje się telefonicznie lub przez czat. Pamiętaj: przedmiotem usługi jest konsultacja; lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeśli stwierdzi przeciwwskazania lub gdy nie jest to kontynuacja leczenia.

Najczęściej zadawane pytania – Avamina SR

Podsumowanie

Avamina SR to metformina o przedłużonym uwalnianiu – skuteczna i wygodna (zwykle raz na dobę do kolacji) opcja u dorosłych w cukrzycy typu 2, a także w stanie przedcukrzycowym i PCOS. Bezpieczne stosowanie wymaga rozsądnej tytracji, regularnej oceny nerek, świadomości ryzyka kwasicy mleczanowej (odwodnienie, ciężkie zakażenia, niedotlenienie), przestrzegania zasad dotyczących kontrastu jodowego i dużych zabiegów oraz czujności na interakcje.

e-Recepta na Avamina SR

Zamów konsultację online z możliwością uzyskania e-recepty na lek Avamina SR.

Zamów teraz za 49 zł

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.