Aciprex – e-Recepta Online, Skutki Uboczne, Mechanizm Działania

Czym jest Aciprex i jak działa?

Aciprex to lek przeciwdepresyjny zawierający escytalopram w postaci tabletek powlekanych. Należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Działa poprzez zwiększenie dostępności serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, co pomaga normalizować nastrój, zmniejszać lęk i łagodzić objawy towarzyszące zaburzeniom lękowym. Lek przyjmuje się raz na dobę, o stałej porze, z posiłkiem lub niezależnie od jedzenia.

Wskazania do stosowania

• Duże epizody depresji.
• Zaburzenia lęku napadowego (z agorafobią lub bez).
• Fobia społeczna.
• Zaburzenie lękowe uogólnione.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Skład, postać i opakowanie

Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu). Tabletki są białe, owalne, z linią podziału ułatwiającą podział na równe dawki. W składzie pomocniczym znajduje się m.in. laktoza. Produkt uznaje się za wolny od sodu (zawartość sodu jest znikoma).

Dawkowanie i sposób przyjmowania

O dawkowaniu decyduje lekarz. Poniżej przedstawiono typowe schematy terapeutyczne dla dorosłych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg. Lek przyjmuje się raz dziennie, najlepiej o tej samej porze. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą; można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od jedzenia.

Zalecane dawki u dorosłych

• Duże epizody depresji: zwykle 10 mg raz na dobę; w zależności od odpowiedzi klinicznej możliwe zwiększenie do 20 mg raz na dobę. Po uzyskaniu poprawy leczenie kontynuuje się co najmniej 6 miesięcy, aby utrwalić efekt.
• Zaburzenia lęku napadowego: w pierwszym tygodniu 5 mg raz na dobę, następnie 10 mg raz na dobę; w razie potrzeby zwiększenie do 20 mg raz na dobę. Najlepszą skuteczność obserwuje się po około 3 miesiącach, terapia trwa zwykle kilka miesięcy.
• Fobia społeczna: zwykle 10 mg raz na dobę; w zależności od tolerancji i skuteczności dawkę można obniżyć do 5 mg lub zwiększyć do 20 mg. Zaleca się 12 tygodni terapii w celu uzyskania trwałej odpowiedzi; leczenie długoterminowe rozważa się indywidualnie.
• Zaburzenie lękowe uogólnione: 10 mg raz na dobę; w razie potrzeby stopniowe zwiększenie do 20 mg raz na dobę. U chorych odpowiadających na leczenie kontynuuje się je przez co najmniej 6 miesięcy, z regularną oceną korzyści.
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: 10 mg raz na dobę; możliwość zwiększenia do 20 mg raz na dobę. Choroba ma charakter przewlekły, dlatego leczenie trwa odpowiednio długo, z okresową oceną skuteczności.

Grupy szczególne

• Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): dawka początkowa 5 mg raz na dobę; w zależności od odpowiedzi możliwe zwiększenie do 10 mg raz na dobę.
• Zaburzenia czynności wątroby: w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach przez pierwsze 2 tygodnie 5 mg raz na dobę, potem zazwyczaj 10 mg raz na dobę. W ciężkich zaburzeniach wymagana jest szczególna ostrożność.
• Zaburzenia czynności nerek: w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach zwykle bez modyfikacji dawki; w ciężkich – ostrożność kliniczna.
• Osoby wolno metabolizujące leki z udziałem CYP2C19: w pierwszych 2 tygodniach 5 mg raz na dobę, następnie zwykle 10 mg raz na dobę.
• Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: stosowanie niezalecane.

Jak dzielić tabletkę

Umieść tabletkę na płaskiej powierzchni rowkiem do góry. Dociśnij jednocześnie oba końce palcami wskazującymi – tabletka przełamie się na dwie równe części.

Odstawianie leku

Nie należy przerywać terapii nagle. Dawka powinna być zmniejszana stopniowo przez co najmniej 1–2 tygodnie, aby ograniczyć ryzyko objawów odstawiennych, takich jak zawroty głowy, zaburzenia czucia (mrowienia, uczucie „przepływu prądu”), zaburzenia snu, niepokój, nudności, drżenie, bóle głowy, potliwość, biegunka, kołatanie serca czy wahania nastroju. Jeśli objawy są nasilone, lekarz może czasowo wrócić do poprzedniej dawki i wdrożyć wolniejszą redukcję.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na escytalopram lub którykolwiek składnik leku.
• Jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi, nieselektywnymi inhibitorami MAO (oraz w ciągu 14 dni od ich odstawienia) – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Jednoczesne stosowanie z odwracalnymi inhibitorami MAO-A (np. moklobemid) lub linezolidem – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Stwierdzone wydłużenie odstępu QT lub wrodzony zespół długiego QT.
• Równoczesne stosowanie z lekami wydłużającymi odstęp QT (patrz Interakcje).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ryzyko wystąpienia myśli samobójczych: szczególnie na początku leczenia i po zmianach dawki; niezbędna ścisła kontrola, zwłaszcza u osób młodych dorosłych i pacjentów z wywiadem prób samobójczych.
• Lęk paradoksalny na początku terapii: u części pacjentów z lękiem napadowym objawy mogą nasilić się w pierwszych dniach; zwykle ustępują w ciągu około dwóch tygodni.
• Drgawki: przerwać leczenie w przypadku napadu drgawkowego; ostrożność u chorych na padaczkę.
• Epizody maniakalne/hipomaniakalne: w razie wystąpienia fazy maniakalnej lek należy odstawić.
• Cukrzyca: możliwe zmiany kontroli glikemii; może być konieczna korekta leków przeciwcukrzycowych.
• Hiponatremia i SIADH: częściej u osób w podeszłym wieku, odwodnionych, z chorobami wątroby lub przy diuretykach.
• Krwawienia: skłonność do krwawień skórnych i błon śluzowych; ostrożność z antykoagulantami, lekami przeciwpłytkowymi i NLPZ.
• Serotoninowy zespół: możliwy przy skojarzeniu z lekami serotoninergicznymi (np. tryptany, tramadol, lit, ziele dziurawca) – w razie objawów natychmiast przerwać leczenie i wdrożyć diagnostykę.
• Zaburzenia rytmu serca: escytalopram może w sposób zależny od dawki wydłużać odstęp QT. Ostrożność u pacjentów z wolną akcją serca, po niedawnym zawale mięśnia sercowego, z niewyrównaną niewydolnością serca, a także przy niskich stężeniach potasu i magnezu. W razie objawów arytmii należy przerwać leczenie i wykonać EKG.
• Jaskra z zamkniętym kątem przesączania: leki z grupy SSRI mogą rozszerzać źrenice; ostrożność u osób predysponowanych.
• Zaburzenia seksualne: możliwe w trakcie terapii; w pojedynczych przypadkach dolegliwości utrzymywały się po odstawieniu.
• Dzieci i młodzież: stosowanie poniżej 18. roku życia niezalecane ze względu na ryzyko zachowań samobójczych i brak danych długoterminowych.

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach (również bez recepty i ziołowych). Szczególnie istotne są:

• Inhibitory MAO: nieselektywne nieodwracalne (przeciwwskazane), moklobemid (MAO-A) i linezolid (również przeciwwskazane). Selegilina (MAO-B) – ostrożnie.
• Leki serotoninergiczne: inne SSRI/SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, tryptany, tramadol, fentanyl, lit, tryptofan, ziele dziurawca – ryzyko zespołu serotoninowego.
• Leki obniżające próg drgawkowy: niektóre przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, bupropion, meflochina, tramadol – wymagają ostrożności.
• Antykoagulanty i leki przeciwpłytkowe (np. warfaryna, leki przeciwpłytkowe) oraz NLPZ/ASA: zwiększone ryzyko krwawień; może być konieczna kontrola parametrów krzepnięcia.
• Silniejsze inhibitory CYP2C19 (np. omeprazol, ezomeprazol, flukonazol, fluwoksamina, lanzoprazol, tyklopidyna) i cymetydyna: mogą zwiększać stężenie escytalopramu – możliwa konieczność redukcji dawki.
• Substraty CYP2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym (np. flekainid, propafenon, metoprolol) oraz niektóre leki psychotropowe (dezypramina, klomipramina, nortryptylina; rysperydon, tiorydazyna, haloperydol): escytalopram może zwiększać ich stężenia – konieczna kontrola kliniczna i ewentualna korekta dawek.
• Leki wydłużające odstęp QT: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III; część leków przeciwpsychotycznych (pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol); trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne; niektóre antybiotyki (sparfloksacyna, moksyfloksacyna, dożylna erytromycyna), leki przeciwmalaryczne (zwłaszcza halofantryna) oraz przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). Takich skojarzeń należy unikać.
• Leki obniżające stężenia potasu/magnezu: mogą nasilać ryzyko arytmii – przed rozpoczęciem leczenia zaburzenia elektrolitowe należy wyrównać.
• Alkohol: nie zaleca się spożywania w trakcie terapii.

Ciąża, karmienie i płodność

Ciąża: lek stosuje się tylko, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne, po ocenie korzyści i ryzyka. Przyjmowanie SSRI w późnej ciąży wiązano ze zwiększonym ryzykiem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka oraz wystąpienia u noworodka objawów takich jak trudności z oddychaniem, zaburzenia karmienia, drżenia czy pobudzenie. Leki z grupy SSRI/SNRI mogą także zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego.

Karmienie piersią: escytalopram przenika do mleka; karmienie piersią podczas leczenia nie jest zalecane, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.

Płodność: leki z grupy SSRI mogą przejściowo wpływać na jakość nasienia; brak dowodów na trwały niekorzystny wpływ na płodność u ludzi.

Prowadzenie pojazdów

Escytalopram zwykle nie upośledza funkcji poznawczych, jednak na początku terapii mogą wystąpić zawroty głowy, senność lub zaburzenia widzenia. Do czasu poznania indywidualnej reakcji na lek nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Przechowywanie

• Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chronić przed wilgocią.
• Nie stosować po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane są najczęstsze w pierwszych 1–2 tygodniach leczenia i zazwyczaj słabną wraz z jego kontynuacją. Zgłaszano między innymi: nudności, bóle głowy, zaburzenia snu (bezsenność lub senność), suchość w ustach, zwiększoną potliwość, zawroty głowy, zaparcia lub biegunkę, zmniejszenie łaknienia, a także zaburzenia seksualne (spadek libido, trudności z orgazmem, zaburzenia ejakulacji). Rzadziej obserwowano hiponatremię, krwawienia skórne i błon śluzowych, wysypki, akatyzję (niepokój ruchowy), napady drgawkowe, reakcje nadwrażliwości, objawy ze strony serca w tym zaburzenia rytmu. W razie kołatań serca, zasłabnięć, nasilonej wysypki pęcherzowej, uogólnionego złego samopoczucia lub nagłego pogorszenia stanu – należy pilnie skonsultować się z lekarzem.

UWAGA: W przypadku wystąpienia wszelkich alarmujących objawów należy skonsultować się z lekarzem!

Jak uzyskać e-receptę na Aciprex w NetMedika.pl

Krok 1: Wejdź na NetMedika.pl

Na stronie głównej wybierz „E-recepta”, aby przejść do formularza rejestracji na konsultację. Następnie wpisz nazwę wnioskowanego leku.

Krok 2: Wypełnij krótki formularz medyczny

Udziel odpowiedzi na pytania dotyczące Twojego aktualnego stanu zdrowia, obciążeń chorobowych, przebytych chorób, zabiegów operacyjnych, przyjmowanych leków oraz ewentualnych alergii. Jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, możesz je również podać w formularzu.

Krok 3: Opłać zamówienie

Po uzupełnieniu formularza przejdź do płatności online – dostępne są szybki przelew, BLIK i karta. Koszt e-konsultacji to około 49 zł.

Krok 4: Oczekuj kontaktu z lekarzem

Lekarz przeanalizuje formularz i skontaktuje się telefonicznie lub przez bezpieczny czat online w celu przeprowadzenia konsultacji.

Przypominamy, że to konsultacja lekarska jest przedmiotem usługi i lekarz może odmówić wystawienia recepty, jeżeli stwierdzi wszelkie przeciwwskazania.

Najczęściej zadawane pytania

Podsumowanie

Aciprex (escytalopram) to lek o ugruntowanej skuteczności w leczeniu depresji oraz wybranych zaburzeń lękowych. Jednodawkowy schemat ułatwia regularne stosowanie, a pełny efekt pojawia się po kilku tygodniach. Bezpieczna terapia wymaga indywidualnego doboru dawki, uwzględnienia przeciwwskazań i możliwych interakcji oraz rozważnego, stopniowego zakończenia leczenia.

Materiał ma edukacyjno-informacyjny charakter i nie zastępuje porady lekarskiej. O wystawieniu e recepty decyduje lekarz po analizie wywiadu i przeciwwskazań – lekarz może odmówić, jeśli uzna, że lek nie jest dla Ciebie bezpieczny. W przypadku niektórych leków konieczne jest okazanie dokumentacji medycznej (np. wcześniejszych recept, wyników badań, karty informacyjnej) potwierdzającej wskazania lub dotychczasowe stosowanie – jej brak może skutkować odmową wystawienia recepty.